Recensie Percy Shelley 1 HC
door Daniel Casanave & David Vandermeulen



 

Er was een tijd dat de grote dichters een onderdeel vormden van je basisopleiding. Hele drommen 19e eeuwse mannen gingen onbekende streken of de loopgraven tegemoet met een gedicht van Woodsworth, Eliot of Graves op de lippen. Dat is voorbij. Dat was al voorbij toen ik mijn basisopleiding genoot. Gedichten werden bij ons op school alleen gebruikt als je – volkomen ten onrechte natuurlijk – bij de boven- meester op het matje moest komen. Dan kon je 'De sneeuwpop op het Leidse plein' van Harriët Laurey uit je hoofd gaan leren. Het heeft mijn toch al geringe liefde voor poëzie geen goed gedaan.
Sommige van die dichters waren echter wel interessante knakkers. Nu de dichters wegbezuinigd zijn uit onze maatschappij is het goed om te weten dat er één plek is waar ze nog voor het voetlicht kunnen treden: In de strips van Daniel Casanave. Eerder al maakte hij een strip over Baudelaire en nu is er het eerste deel van Percy Shelley.




Shelley was een tijdgenoot van Lord Byron en geniet als dichter nauwelijks nog bekendheid. Zijn naam zal u echter wellicht bekend voorkomen. Dat komt door zijn tweede vrouw Mary Wollstonecraft-Shelley, die tijdens haar huwelijk met Shelley schreef aan haar tophit Frankenstein – the modern Prometheus. Het boek (1818) is een mooi staaltje van gothiek en wortelt in de romantische literaire traditie waar Percy ook deel van uitmaakte. Het verhaal van Frankenstein kennen we allemaal – zij het in de van alle poëzie en literatuur gestripte filmversies – maar wie kent het verhaal van Mary Shelley en haar man de dichter? Het wordt hier uit de doeken gedaan.




Percy Shelley is een vlot leesbaar boek geworden met snelle tekeningen die in de verte aan die van Lucky Luke doen denken. Casanave weet de tijdgeest goed te treffen en schrijver David Vandermeulen schetst een goed beeld van de jonge dichter, die niets of niemand uit de weg ging.
Shelley kwam niet alleen door zijn dichtwerk in de problemen, ook zijn openlijke belijdenis van het atheïsme werd hem niet in dank afgenomen... Een dichter was in die tijd niet zomaar iemand die wat in het wilde weg zat te rijmen met een Prisma woordenboek onder handbereik, het vereiste een zekere levensstijl! Nou, dan was je bij Percy Shelley aan het goede adres.
Mary Shelley maakt pas op de laatste pagina's van dit boek (Shelley's tweede huwelijk, weet-u-nog?) haar intrede en dus zullen we voor het echt interessante deel van het verhaal nog even geduld moeten hebben...
Percy Shelley
is stukken beter dan Casanave's eerste dichterstrip Baudelaire, maar niet de beste stripbiografie die ik ooit las...




(HH)