Recensie Fog 7 en 8 HC
door Bonin & Seiter

Fog...
Mist! Een treffender titel kon moeilijk gevonden worden voor deze uitstekende misdaadstrip. Seiter en Bonin voeren je mee naar de mistige straten van het Londen van de negentiende eeuw. Het is het tijdperk van Jack de Ripper en Sherlock Holmes. CSI London anno 1877. De politie doet het sporenonderzoek nog zonder sexy snufjes en gadgets. Crime scene investigation bestond nog voornamelijk uit goed je ogen gebruiken.

In het zevende en achtste deel Wintertime en In de naam van de zoon onderzoekt hoofdinspecteur Molton een roofmoord. Ondertussen is Miss Launceston bezig met het organiseren van een tentoonstelling in The Crystal Palace. Oliver Lewis bracht uit Egypte prachtige beelden en sarcofagen mee van de Egyptische ketterkoning Achnaton, die hij in Tel-El-Amarna gevonden heeft. Terwijl Miss Launceston in The Crystal Palace aan het werk is wordt het lijk van Lewis ontdekt. Hij is gewurgd én vergiftigd tegelijk. Maar dat is niet het enige: Miss Launceston doet een lugubere vondst: een mand met een gemummificeerd hoofd. Geen oude Egyptische mummie, maar een recent hoofd! Een heel wat interessantere zaak dan een roofmoord. Molton krijgt echter niet de kans de zaak rustig te onderzoeken. Er is een getuige opgedoken in de zaak van de roofmoord. Molton vreest voor haar leven en brengt haar onderdak in een safehouse. Stom genoeg doet hij dat op eigen houtje, zonder er iemand van op de hoogte te brengen. Als ze gevonden wordt – vermoord – leidt het spoor naar... Molton!

Fog is geen strip voor luie lezers. Er gebeurt van alles en pas aan het eind van de steeds twee delen tellende verhalen verbindt Seiter (H.M.S., Mysteries) zijn verhaallijnen met elkaar. Het geduld van de lezer wordt echter beloond, Fog is één van de meest sfeervolle detective-strips die ik ken. Seiter gebruikt de periode waarin de strip zich afspeelt zo breed mogelijk. Hij voert The Crystal Palace en de opgravingen in Egypte niet toevallig op. Ze dragen bij aan het sfeerbeeld.
De wonderlijke tekeningen van Cyril Bonin passen perfect bij deze door gaslantaarns beschenen periode, maar aan alles komt een eind... Nu Bonin met uitstekende albums als Donkere kamer en Schijn bedriegt definitief voor zichzelf lijkt te zijn begonnen mogen we waarschijnlijk niet meer rekenen op vervolgen van Fog.
Niet getreurd. Acht prima albums, vier intrigerende mysteries.
Da's niet niks...

(HH)