Recensie Lincoln 6 French lover
door Olivier & Jerome Jouvray

Lincoln wil eigenlijk niets liever dan met rust gelaten worden. Er is één plaatje in de reeks dat zijn hele houding opsomt. Lincoln ligt op zijn rug in het gras en wappert ongeduldig een vlinder weg die hem hindert. Aan schoonheid heeft hij geen boodschap. Rust wil hij.
Het spreekt voor zich dat hij die juist níet krijgt. God gaat zich namelijk met hem bemoeien en tja, dan kan de duivel niet achterblijven...
Als een soort moderne Job wordt Lincoln door de beide hogere wezens in allerlei vervelende (vindt hij zelf) situaties gebracht, waar hij zich maar weer uit moet zien te redden. Juist als hij gebruik wil maken van de onbegrensde krachten van zijn twee gezellen geven die niet thuis. Het is allemaal zéér vermoeiend.
En zeer vermakelijk, al zal Lincoln dat laatste niet beamen. Juist door Lincoln's overduidelijke tegenzin en diens chagrijn wordt de strip uitgetild boven platte grappenmakerij.

In het zesde deel French lover is hij op pad met Paloma, een heldin van de Mexicaanse revolutie. Ze neemt even vakantie van de revolutie. Als ze wordt aangerand door de grenspolitie komt Lincoln haar te hulp door zich voor te doen als haar minnaar. Paloma vindt dat Lincoln daarbij te enthousiast te werk is gegaan. Knijpen in haar billen was niet nodig geweest. Waarop Lincoln zich gramstorig verweert: 'Jouw kont interesseert me geen ene reet!' Helemaal waar is dat echter niet... Waarom zou de onverschillige Lincoln anders keer op keer zijn nek wagen om de hare te redden?
Omdat hij toch niets te verliezen heeft misschien? Lincoln heeft van God een cadeautje gekregen: Hij kan niet sterven! Tevreden met deze gift is Lincoln allerminst. Al belet het hem te sterven, immuun voor pijn is hij er namelijk niet door!

Olivier en Jerome Jouvray, de auteurs van Lincoln, denderen door het Wilde Westen met een fris gebrek aan respect en lak aan de regels. Het maakt Lincoln één van de meest verfrissende humorstrips van de laatste jaren...

(HH)