Recensie Stille helden deel 1 & 2
door Merle & Tefenkgi

Ik heb mijn grootouders wel eens gevraagd hoe het was om te leven onder de Duitse bezetting. Ze haalden er een beetje hun schouders over op. Op het Gelderse platteland hadden ze van de Duitsers niet heel veel last gehad. Ja, 'tuurlijk, je was bezet, dat was niet leuk, maar er was in het agrarische gebied waar ze woonden voldoende te eten en de Duitsers, die zag je bijna nooit.
Op het Franse platteland was dat niet veel anders. Auguste Briante moet af en toe wat eieren en Calvados afstaan als de Duitsers een feestje vieren, maar verder verloopt het leven ongeveer zoals voor de oorlog.
Tot er een Brits vliegtuig neergeschoten wordt in de omgeving van zijn boerderij en Auguste een Engelse vliegenier in zijn schuur ontdekt.
Hij besluit de man te verbergen en daar wordt zijn leven een stuk spannender van. Een mens voor iedereen (inclusief de eigen familie) verborgen houden is geen sinecure. Die spanning is overigens niet alleen maar onaangenaam, want de vliegenier biedt ook wat vertier in Auguste's wat eentonige bestaan.

Stille helden is een tweeluik naar een waargebeurd verhaal. Geen spektakelstrip, het verhaal is eerder kabbelend. Er zit bijna meer actie in de twee voorplaten dan in beide albums samen. Maar dat is geen bezwaar: Merle en Tefenkgi brengen een onderhoudend verhaal dat qua tekeningen en sfeer enigszins lijkt op een andere Saga strip: De wilde vlucht.
Stille helden is één van de betere strips van deze uitgeverij.

(HH)