Recensie Gil St. Andre 9 De bloedige erfenis
door Jean-Charles Kraehn

De strip Gil St. André kende in Nederland een eerder leven onder de naam Spoorloos (bij Arboris). Ik weet niet hoe vaak ik mijn klanten even gewaarschuwd heb voor ze een deel van Gil St. André gingen afrekenen: 'Deze is eerder verschenen, hoor!' Slechts zelden bleek de klant Spoorloos al in de kast te hebben staan. En dat terwijl Spoorloos destijds toch heel aardig heeft verkocht.
Het lijkt er op dat iedereen die in de jaren '90 de strip Spoorloos kocht zélf spoorloos verdwenen is...

Met het negende deel De bloedige erfenis ligt er dan eindelijk een geheel nieuw deel met avonturen van Gil St. André in de winkel, Arboris kwam maar tot 8 delen. Aangezien met deel 9 tevens een nieuwe cyclus begint is het een mooi opstapje voor mij. Ik weet nog wel ongeveer waar deel 1 t/m 8 over gingen – Gil's vrouw verliet even het huis en verdween spoorloos, de politie zei: die duikt wel weer op, maar Gil ontdekte dat er meer aan de hand was... véél meer – maar er zijn inmiddels al weer zoveel andere stripboeken gepasseerd dat de details wat schimmig geworden zijn. Wat ik nog wel heel goed weet is dat ik Spoorloos een goede strip vond. Dat geldt gelukkig ook weer voor dit negende deel.

Gil maakt met zijn collega Didier een boottochtje als ze een super-de-luxe jacht voorbij zien komen. Ze zijn nog onder de indruk van de prachtige zweefduik waarmee één van de gasten vanaf de eerste verdieping sierlijk in zee duikt – en van de sierlijke lijnen van die gaste zelf – als het jacht met een oorverdovende klap in de lucht vliegt. Gil en Didier pikken de zwemster, ongedeerd maar in shock, uit zee op. Dan duikt er een helikopter op die Gil en de zijnen fotografeert, en dat doet Gil vermoeden dat het jacht niet per ongeluk ontploft is en dat de zwemster wellicht zelf ook een doelwit is. Hij neemt maatregelen en redt haar daarmee het lijf.
De zwemster blijkt de steenrijke Diane Rochard-Haumont te zijn en na haar redding ontstaat er commotie over de overname van haar familiebedrijf. Niemand ziet deze lege jetsetfiguur aan het roer van zo'n machtige onderneming. Diane zelf ziet de gedoodverfde opvolger – de nummer twee van het bedrijf Markus van Lenne – helemaal niet zitten. Een goede nummer 2 is niet persé geschikt als nummer 1...
Ondertussen flirt Diane met Gil, maar die heeft geen belangstelling.
Rijke jetsetfiguren nemen echter niet altijd genoegen met 'geen belangstelling'.

De bloedige erfenis is een actiestrip van de bovenste plank. Denk Largo Winch, denk Lady S., denk Wayne Shelton. Af en toe wat kort door de bocht, maar telkens als ik dacht: 'niet geloofwaardig' gaf de schrijver er een draai aan die mijn interesse weer wist te wekken.
Die schrijver Jean-Charles Kraehn kennen we als de vakman achter successeries als De onthoofde arenden en Tramp. Het leuke van Kraehn is dat hij langelopende series niet schuwt. Tramp zit al op 10 delen, Onthoofde arenden op 14. Gaf Kraehn eerder het tekenwerk juist uit handen omdat 't te tijdvretend was, bij dit deel van Gil St. André heeft hij de tekenpen juist weer opgenomen, nadat hij Sylvain Vallée de eerste delen liet tekenen. En dat is met een tekentalent als dat van Kraehn alleen maar goed nieuws!

(HH)