Recensie Pablo (Picasso)
1 Max Jacob HC
door Clement Oubrerie & Julie Birmant

 

 

Pablo deel 1 Max Jacob gaat – net als Egon Schiele – leven en sterven, dat ook in het tweede kwartaal van 2012 verscheen – over een schilder: Pablo Picasso. Waar Xavier Coste met zijn Schiele-biografie diens schilderstijl grafisch probeert om te zetten naar het medium strip, laat tekenaar Clement Oubrerie grafisch gezien het werk van Picasso helemaal los. Dat is vermoedelijk verstandig, want ik vrees dat een strip in Picasso-stijl geen leesbare strip zou opleveren! Oubrerie en schrijfster Julie Birmant laten trouwens wel meer los en maken van Pablo meer een sfeerstrip dan een feitelijke biografie. Zo gaat een groot – en wat mij betreft tot nog toe het interessantste – gedeelte van dit eerste album over La belle Fernande. Dit Franse model zou meer dan honderd keer worden geportretteerd door Picasso. Haar levensverhaal is het raamwerk van deze strip. Het is prachtig hoe de auteurs haar aan het begin van het album in de moderne tijd opvoeren, als oude vrouw. Haar 'voice-over' leidt het boek in: “Jong zijn in Monmartre in 1900 was 'n ellende (…) In die troep waar 'n stelletje schooiers moderne kunst bedacht werd ik door Picasso bemind en geschilderd (…) Hij gaf me 't eeuwige leven.” Op de begeleidende tekeningen zien we de oude vrouw loskomen van de grond en wegzweven boven Parijs!
De tekeningen van Oubrerie (
Aya uit Yopougon) zijn los en streperig. Je moet er van houden, maar ik vind 't prachtig. Een teken dat de strip zich als kunstvorm nog altijd ontwikkelt! Oubrerie's inkleuring met kleurpotlood geeft de strip nog méér een eigen sfeer.

 


Het verhaal is boeiend en wordt mooi poëtisch verteld, het komt echter nog maar net op gang als schrijfster Birmant Picasso en Fernande pas op de laatste 8 pagina's van dit stripboek aan elkaar voorstelt...

 


(HH)