Recensie De Wachters 1 t/m 3
door Breccia & Dorison

Aan de vooravond van de Eerste Wereldoorlog zet de Franse regering het project De Wachters stil. Dr. Kropp heeft een middel uitgevonden om van een normale soldaat een bijna onkwetsbare vechtmachine te maken, maar er is een probleem met de accu's. Kolonel Mirreau wil niets liever dan het project weer opstarten en als hij hoort van een nieuw soort batterij – de Radiumbatterij van Gabriel Feraud – zet hij daar z'n zinnen op. Feraud weigert zijn uitvinding ten dienste te stellen van de oorlogsindustrie, maar als hij al zijn ledematen op het slagveld kwijtraakt verandert hij van mening. Hij wordt de Taillefer, de eerste door radium-aangedreven Wachter.

De serie De wachters valt – al is er geen stoom te bekennen in dit verhaal – onder het genre Steampunk. Ontdekkingen die pas later in de geschiedenis hun intrede zullen doen worden in dit genre naar voren gehaald, waardoor de geschiedenis er logischerwijs heel anders gaat uitzien. Het is een interessant gedacht-experiment en Dorison (Derde testament, Long John Silver, WEST) schrijft helder en vlot. De tekeningen van Enrique Breccia zijn OK, beetje richting de latere delen van Mac Coy. Naarmate de delen vorderen wordt het tekenwerk steeds mooier. Ook Breccia's inkleuring groeit mee.
Wie een historische strip zoekt: verder zoeken. De Wachters is meer geschikt voor wie op een lekker leesbaar avontuur met een historische setting uit is.
In het eerste deel is het allemaal nog voorstelbaar, maar gaandeweg wordt het allemaal wat minder geloofwaardig. Zeker als de Duitsers een nóg grotere menselijke vechtmachine in elkaar knutselen die de strijd met de Taillefer aangaat.
Heel aardig leesvoer, maar De Wachters kan zich toch niet meten met die andere Steampunk-Eerste-Wereldoorlog-strip Tanatos...

(HH)