Recensie Jazz Maynard HC
door Raule & Roger

Als Jazz na een jarenlang verblijf in de Verenigde Staten van Amerika weer terugkeert in zijn geboortedorp in Spanje is daar weinig veranderd. En tegelijk is alles veranderd.
De misdaad – die Jazz en zijn vriendjes Teo en Judas als kleine jongens al in de vingertjes hadden – tiert nog steeds even welig en Teo en Judas zijn nog immer actief. Maar ondertussen is het geen kinderspel meer. Het is bittere ernst geworden. En het gaat niet meer om een paar kleine winkeldiefstallen; het handelt tegenwoordig om vrouwen, geld, drugs. De real deal.
Jazz – die deze wereld de rug had toegekeerd om jazztrompettist te worden – raakt er weer bij betrokken als hij een briefje van zijn zus Laura overhandigd krijgt. Ze is hem achterna gekomen naar New York en daar in de handen van vrouwenhandelaars terechtgekomen. Jazz aarzelt geen moment, gaat haar bevrijden... en thuisbrengen.
Terug in Spanje – waar hij niet van plan is in de problemen te komen – loopt hij Teo tegen het lijf en krap een uurtje later zitten de twee jeugdvrienden rug aan rug vastgebonden op een stoel en vliegen Teo's tanden door de kamer...

Jazz Maynard is een goede, maar harde misdaadstrip. In 144 pagina's (oorspronkelijk waren dit drie Franse albums) halen de auteurs Raule en Roger alles uit de kast. De tekeningen zijn verzorgd en met voldoende eigen karakter om te blijven boeien. Het verhaal is wat aan de ingewikkelde kant, maar wel goed verteld. Door Jazz' verleden erbij te halen krijgt het verhaal een mooie diepere laag.
Het enige storende is dat Jazz niet alleen supergoed kan knokken, het uiterlijk van een filmster heeft en superslim is, maar ook nog eens geniaal trompet kan spelen!
Iets teveel van het goede, naar mijn smaak.
Franse striphelden mogen dan geen maillots dragen zoals hun Amerikaanse collega's, superhelden zijn het soms evengoed...

(HH)