Recensie De Werelden van Thorgal
Wolvin 1 - Raissa

Wolvin, de dochter van Thorgal, is geen gewoon meisje. Ze kan praten met de dieren. Dat heeft nadelen – bijvoorbeeld als je hongerig bent en een konijn wilt schieten, maar het niet over je hart kunt verkrijgen omdat het dier tegen je práát – maar het wil ook wel eens van pas komen.
Dat laatste is het geval als Wolvin oog in oog komt te staan met een... wolvin.

Zowel schrijver Yann als tekenaar Surzhenko zijn er in geslaagd de wereld van Thorgal spannend en herkenbaar neer te zetten. Yann geeft er blijk van zich goed te hebben verdiept in de verhalen van Van Hamme en smeedt vele elementen die we uit oudere Thorgals kennen aaneen tot een lekker verhaal.
Tekenaar Surzhenko tekent iets netter en preciezer dan Rosinski – zijn stijl neigt in de richting van Servais – maar past toch prima in het Thorgal-universum.
Knap, zeker voor een nieuwkomer!

Dit eerste deel van de tweede spin-off van Thorgal heeft even tijd nodig om op gang te komen, maar tegen het eind toont Wolvin zich een ware afstammeling van haar vader. Wolvin 1 – Raissa belooft dus een goede nevenreeks te worden die zich meten kan met de originele Thorgal-reeks. Sterker nog: Raissa is zelfs béter dan deel 33 van de grote reeks! Het verhaal maakt je nieuwsgierig naar meer.
Dat meer zal nog een jaartje op zich laten wachten, maar gelukkig verschijnt maart 2012 het tweede deel van Werelden van Thorgal – Kris van Valnor en verklapt uitgever Lombard achterop Raissa alvast dat er ook een dérde Werelden van Thorgal-serie op het programma staat: De jonge jaren van Thorgal.
In plaats van één Thorgal per jaar kunnen we er voortaan dus een stuk of twee, misschien wel drie verwachten.
Daar word je toch blij van!

(HH)