Recensie Dromen & muizenissen HC

 

 

De tijd dat alle strips dezelfde prijs en hetzelfde formaat hadden en eenzelfde soort verhaal vertelden is definitief voorbij. Er trekt jaarlijks een bonte stoet boeken aan onze neus voorbij, en daar probeer je dan de pareltjes tussenuit te vissen. Soms kost zo'n pareltje een paar centen, maar dat geeft niet. Voor iets bijzonders betaal ik wel een paar centen meer.


Dromen & muizenissen van Renaud Dillies is zo'n boek dat meer kost dan een Buck Danny of een Thorgal, maar het is dan ook een mooie en forse harde kaft met 80 pagina's.
Dillies gebruikt die 80 pagina's om in fraaie maar alternatieve tekeningen de belevenissen van Charlie de muis te vertellen. Nou ja, belevenissen... Charlie probeert te schrijven, maar dat lukt niet erg. Om de inspiratie te lokken tokkelt hij wat op zijn gitaar.
De inspiratie laat zich niet verleiden, maar wel krijgt hij bezoek van een blauw vogeltje dat zichzelf Eenzaamheid noemt.



Hoewel de tekeningen heel aardig zijn – ergens in het niemandsland tussen Krazy Kat en Bommel – en de inkleuring heel retro met een mooi krantenfoto-rastertje stelt het boek teleur. Verhaal zit er nauwelijks in. Dillies staart vooral navel. Qua verhaal doet het wat denken aan Jimmy Corrigan van Chris Ware, maar aan dat niveau kan Dillies mijn inziens niet tippen.
Niet elk nieuw stripboek is de meerprijs waard...

 


(HH)