Recensie Mezek HC
Juillard & Yann

 

Het blijft toch een beetje een kansloos genre: de pilotenstrip. Net als de voetbalstrip was de pilotenstrip mateloos populair in de jaren '80 van de vorige eeuw. Critici namen strips met vliegtuigjes of voetballen echter nauwelijks serieus en beiden stierven een stille dood. De voetbalstrip lijkt anno 2011 echt dood en begraven, maar de pilotenstrip blijft maar terugkomen.
Niet kapot te krijgen.
Sterker nog: het genre maakt een opleving door, getuige de enorme populariteit van de (piloten)strips van Hugault (Nachtuil, Boven de wolken, De laatste vlucht). Strips die de spagaat tussen een boeiend verhaal en technische details succesvol tot stand brengen. Want dat is het probleem: Voor de vliegtuigliefhebber kunnen er niet genoeg technische snufjes in. Wie geen spotter is wil dóór met het verhaal en kan al die techniek gestolen worden.

 

Yann en Juillard – dit is al het derde boek van zijn hand dat binnen een paar weken tijd vertaald wordt – hebben zich met Mezek de taak gesteld een serieus en volwassen vliegtuigalbum te maken. Dat is ten dele geslaagd.
De historische setting is goed gekozen. Israël heeft vlak na haar oprichting in 1948 meer piloten nodig dan het land zelf kan leveren. Daarom trekt het – duur betaalde – huurlingen aan uit alle delen van de wereld. De Zweed Björn is één van hen. De huurlingen vliegen met Mezeks. Lastige kisten omdat de motoren die er in gezet zijn eigenlijk te zwaar zijn voor dit type. Menig vliegtuig is dan ook al neergestort, vaak zelfs zónder hulp van de vijand...
De Israëlische piloten hebben de schurft aan de huurlingen, die geld opslurpen dat ook gebruikt had kunnen worden voor het opleiden van Israëlische piloten of het aanschaffen van goede vliegtuigen.
De vraag rijst echter of Björn deze klus enkel voor de centen aangenomen heeft...

 

De balans tussen technologie en tekst is prima; de tekeningen van Juillard zijn als vanouds voortreffelijk en het verhaal van Yann is OK, maar stelt licht teleur omdat je de clou al van verre aan ziet komen.
Ondanks dat toch één van de beste volwassen pilotenstrips die ik ooit las.

 

(HH)