Recensie De vampier van Benares 1 - De nachtbeesten HC
Georges Bess

 

Erg veel valt er nog niet veel te zeggen over Georges Bess' nieuwe project De vampier van Benares. Bess' fascinatie met het Oosten sijpelt – net als in zijn twee bekendste series De blanke Lama en Pema Ling – ook in deze vampierenstrip weer door, zelfs in het kleurgebruik – dat boeddhistisch van toon is – met veel rood en geel.
Mooi hoor...

 

Mircea Sparot – een Engelse journalist – is met zijn vriendin Anji op zoek naar háár vader Deepak, die in het Indiase Benares spoorloos verdwenen is na een bomaanslag. De enige aanwijzing die Mircea en Anji hebben is de zaak waar Deepak aan werkte: die van de Vampier van Benares. Dat is een Engelse junk die tientallen Indiërs de strot afgebeten heeft. Als ze met behulp van Gopal – een pupil van Deepak – het onderzoek van de vermiste voortzetten, in de hoop meer over zijn verdwijning te weten te komen, stuiten ze op duizenden onopgeloste moorden. Die zijn met geen mogelijkheid allemaal toe te schrijven aan die ene gestoorde junkie...
Als Micrea in het schemerduister aan de oever van de rivier nog wat wandelt om zijn gedachten op een rijtje te zetten staat hij plots oog in oog met... monsters. Om het vege lijf te redden duikt hij in de Ganges. De volgende morgen schrijft Anji de monsters toe aan Mircea's vermoeidheid, maar die weet wat hij gezien heeft: de verklaring voor al die doden...

 

Bess' zet een aardig intrige op, maar het is nog te vroeg om te juichen. De vampier van Benares is in elk geval geen doorsnee vampierenstrip, maar Bess zal in de twee vervolgen op De nachtbeesten moeten laten zien of hij met deze strip boven een middelmatig griezelverhaal zal weten uit te stijgen...

 

 

(HH)