Recensie 1066 1 - Willem de Veroveraar HC
Tenderini & Weber

 

Dat er na al die eeuwen van verhalen vertellen nog mensen zijn die een uniek nieuw verhaal kunnen bedenken is wonderlijk. Nieuwe thema´s duiken er dan ook zelden op, maar steeds is er wel weer iemand die het net even ander weet te brengen. Ook in de wereld van de strips vinden de auteurs telkens nieuwe invalshoeken en als dat niet lukt kun je altijd nog een verhaal van een ander bewerken. Dat gebeurde met films (onlangs nog met Shutter Island), met boeken (Ibicus), literaire meesterwerken (De Avonden), gedichten (Dev verbeelde gedichten van Baudelaire) en zelfs met popsongs (Bob Dylan Revisited), maar nog nooit eerder werd er een tapijt verstript!
Het gaat dan ook niet om het eerste de beste vloerkleedje, maar om het tapijt van Bayeux. Strikt genomen geen tapijt en met Bayeux heeft het feitelijk ook niets te maken, maar daar hangt het.

 

Het tapijt werd waarschijnlijk in opdracht van de Normandiërs in Engeland vervaardigd na de roemruchte slag bij Hastings in 1066. Het vertelt van de slag tussen Harold – die tegen zijn belofte aan koning Edward in – de kroon op zijn eigen hoofd zette, hoewel die aan Willem van Normandië beloofd was. Willem liet een vloot bouwen, stak het kanaal over, versloeg de Engelsen en besteeg de troon. Dat is even heel kort gezegd.
Hoe weten we dat allemaal? Dat staat op het tapijt, dat een kleine 70 meter lang is en in woord, maar voornamelijk in beeld de geschiedenis laat zien. Eén van de opvallendste beelden op het doek is een grote komeet, die door de toenmalige mensen als een boodschap van de God gezien werd, en waarvan de wetenschappers denken dat het de Komeet van Haley is geweest. Zoals met alle historische gebeurtenissen zijn er ook hier onduidelijkheden. Sommige voorstellingen op het tapijt zijn tot op de dag van vandaag mysteries gebleven, en degene die het tapijt liet maken zal op zijn minst licht bevooroordeeld zijn geweest...
En daar grijpen de bewerkers hun kans.
In 1066 – Willem de Veroveraar knopen Tenderini en Weber de losse eindjes aan elkaar tot een aardig verhaal. Aardig, want de tekeningen van Weber vind ik niet zo passen bij een dergelijk verhaal. Te modern, zeker naar de smaak van veel liefhebbers van historische strips. Die zien liever een klare lijn, vrees ik. En het verhaal is – los van de historische context – niet sterk genoeg, of liever, het wordt niet goed genoeg verteld. Een goed verhaal alleen is niet genoeg, je moet het ook weten te brengen.
Dat klinkt heel streng, maar laten we eerlijk wezen; de auteurs hebben nogal pretenties en dan mag je ook wat verwachten.
Voor wie een beetje bekend is met deze geschiedenis is het een interessant experiment, en wie het boek samen leest met een andere recente strip over de slag bij Hastings (De wegen van de Heer deel 1: 1066 – Hastings) krijgt een heel aardig beeld van deze gebeurtenissen 10 eeuwen geleden.
Een dappere poging, maar – zoals dat met veel bewerkingen het geval is – kan het niet tippen aan het origineel...
Maar ja, wie leest er tegenwoordig nog tapijten?

 

(HH)