Recensie Kaap Hoorn 1 - De baai aan de Oostkant HC
Perrissin & Riboldi

'Vuurland (…) is de plaats waar enkele mensen met veelbewogen levens elkaar zullen ontmoeten.' staat er op de flaptekst van Kaap Hoorn deel 1: De baai aan de oostkant.
Dat klinkt nietszeggend. Wie zijn die enkele mensen?
Nou, het zijn er nogal wat. Een Pruisisch leger; twee cowboys die overduidelijk iets op hun geweten hebben; een kapitein die niets moet hebben van stoomboten en met zijn zeilscheepje Gust of wind de wereld ronden wil; het Franse zeilschip Bisson dat gekomen is om de Vuurlanders nader te bestuderen en de Engelse dominee Thomas Bridges die probeert de taal van de Vuurlanders te doorgronden. Hij werkt op Vuurland aan een Yamana-woordenboek.
Die Thomas Bridges heeft echt bestaan. Hij is niet zozeer op eigen kracht bekend geworden, maar met enige 'hulp' van de poolreiziger Frederick Cooke. Die nam Bridges' manuscript na een bezoek aan Vuurland mee naar de bewoonde wereld, waar de schurk het onder zijn eigen naam publiceerde!
Later stond Cooke als eerste mens op de Noordpool. Althans, dat beweerde bij. Deze claim werd door zijn rivaal Peary vurig betwist en Cooke werd ontmaskerd als een fraudeur.
Deze informatie heeft feitelijk niets te maken met Kaap Hoorn; ik wil er maar mee aangeven dat in ieder geval een gedeelte van deze geschiedenis op waarheid berust. Of dat ook geldt voor de andere personen in dit verhaal wordt me niet duidelijk.
Er wordt me sowieso weinig duidelijk.
Die 'enkele mensen' draaien maar wat om elkaar heen en hun motieven en achtergronden worden nergens helder. Slechts één hoofdrolspeler komt echt goed uit de verf en dat is Vuurland zelf. Het kan in die contreien behoorlijk spoken en het ruwe van het klimaat en het landschap wordt door scenarist en tekenaar heel mooi in beeld gebracht.
Voor de rest geldt dat de auteurs nog stevig aan de bak moeten om in de volgende delen te bewijzen dat ze wel degelijk wat te vertellen hebben...

(HH)