Recensie Barracuda 1 - Slaven
Dufaux & Jeremy

Jeremy is een jonge striptekenaar die nog niet eerder een stripboek gemaakt heeft. Barracuda is zijn debuut en dat is opmerkelijk. Met een tekenstijl die het midden houdt tussen die van Murena's Delaby (bij wie hij als inkleurder werkte) en Marini (De Schorpioen), komt hij bedrieglijk volwassen en ervaren over. Hier en daar mist hij nog iets van de zwier die de oude rotten kenmerkt, maar verder... een talent!
Het verhaal van oudgediende Dufaux is weer gedegen, al is het nog te vroeg voor een inhoudelijk oordeel.
In deel 1 Slaven wordt Doña Scuebo met haar dochter, haar biechtvader en het jongetje Emilio gevangen genomen door de piraten van de Barracuda. Emilio trekt op bevel van mevrouw Scuebo een jurk aan, een opdracht waarmee ze hem het leven redt. Voorlopig althans. De drie 'vrouwen' en de monnik worden aan land gebracht en in het piratennest Puerto Blanco per opbod verkocht.
De plaatselijke geestelijken proberen hen vrij te kopen, maar moeten na de aanschaf van slechts één slaaf afhaken wegens geldgebrek.
Scuebo's dochter Maria valt in handen van 'de baas' van Puerto Blanco en Emilio wordt als Emilia verkocht aan Mister Flynn. De monnik heeft meer geluk en weet te ontsnappen. Hij gaat hulp zoeken bij de gouverneur van het eiland, maar of die veel voor hem kan betekenen...
Ondertussen zet de Barracuda zeil naar 'Het eiland van het sprekende hoofd', op zoek naar de grootste diamant ter wereld: De diamant van Kashar.
Er volgen ongetwijfeld méér spannende ontwikkelingen in deel 2, maar het begin is in elk geval – net als de tekenaar van deze strip – veelbelovend.

(HH)