Recensie XIII Mystery 03 - Little Jones
Henninot & Yann

De serie XIII is een kaskraker, er zijn maar weinig strips die eenzelfde oplage halen. En die verkoopcijfers zijn terecht: goed verhaal, goede tekeningen en een aansprekend onderwerp.
Reden te meer om er na het 'afsluitende' deel 19 gewoon mee door te gaan.
Dat gebeurt in de vorm van XIII Mystery, een serie oneshots. Op zichzelf staande verhalen die je los van de reeks kunt lezen, al zal vrijwel geen mens dat doen. In ieder deel staat een andere strippersonage uit de moederreeks centraal. Ook zal elk deel door een andere tekenaar / schrijver-team gemaakt worden, om herhaling en gemakzucht te voorkomen. Jean van Hamme – bedenker van XIII – voert de regie en controleert de kwaliteit.
Eerlijk gezegd was ik sceptisch. Dit rook naar uitmelken, en wat viel er nog te vertellen? XIII was in de tweede helft van haar bestaan als reeks al wat afgegleden qua kwaliteit...
Ik las het eerste deel van de nieuwe reeks, De Mangoest en was in één klap genezen van al mijn vooroordelen en twijfels. Wat een ge-wel-dig verhaal!
Deel twee Irina was ook niet mis, al vond ik De Mangoest een pietsje beter.
En nu ligt deel drie voor me: Little Jones.
Het verhaal begint met een ontmoeting tussen een nog kleine Jones en Majoor James Elroy Wittaker – de zoon van Martin Calvin X. X – een kruising tussen Malcolm X en Martin Luther King – streed voor de rechten van de zwarten in Amerika, maar werd vermoord. Zijn zoon is gedecoreerd met diverse medailles uit de oorlog terug gekomen en wordt door veel zwarten gezien als een knechtje van de blanken. De radicale zwarte beweging The Black Panthers wil hem wel rekruteren, James weigert aanvankelijk, maar bedenkt zich. Dan wordt Wittakers blanke vriendin op beestachtige wijze vermoord en wordt alles anders...

Er gebeurt van alles in deze strip, maar het handelt voornamelijk over Wittaker. Jones duikt af en toe wel op, maar speelt een ondergeschikte rol. Boeiend genoeg allemaal, maar ik begin me af te vragen waarom deze strip eigenlijk Little Jones heet? We komen maar weinig over haar te weten.
Na een pagina of 50 begin ik wat onrustig te bladeren. Het zal toch geen vervólgverhaal zijn?
Nee.
Je moet even geduld hebben: in de laatste drie pagina's kopt tekstschrijver Yann alle voorzetjes meesterlijk in!

Verrassend goed ook weer, dit derde deel in een hopelijk nog lang niet uitgemolken serie.

(HH)