Recensie Major arcanum 01 - Pandora HC
Pecau & Damien

 

Omdat ik een afkeer heb van wazig mystiek gedoe begon ik met de nodige scepsis aan Major Arcanum. Maar ja, de tekeningen van Damien zagen er veelbelovend uit en de schrijver Pecau heeft in het verleden bewezen ook wel wat in zijn mars te hebben.
Major Arcanum
gaat over een kaartspel dat Pandora van haar moeder erft. Niet zomaar een kaartspel, zelfs niet zomaar een Tarot-kaartspel, het betreft hier een Visconti-Sforza; het machtigste spel kaarten ter wereld. Helaas ontbreek er één kaart.
Pandora helpt met haar Sforza de kaartspelende 'collega' Chance uit de brand. In ruil redt hij haar uit de klauwen van een koppeltje minder devote nonnen, die achter Pandora en haar kaarten aanzitten. Nonnen met nogal grote schietgeweren.
Chance en Pandora trekken samen door een typisch Amerikaans landschap vol prachtige reclameborden en krijgen naast de nonnen ook nog wat oude makkers van Chance op hun dak.
Hun vlucht leidt hen naar een luchtmachtbasis in de woestijn waar de Amerikaanse luchtmacht haar oude vliegtuigen bewaart. Het vliegtuigkerkhof komt Pandora vreemd bekend voor en dat heeft iets te maken met de missende kaart in haar Visconti-Sforza...

Major Arcanum is een boeiende en vlotte roadstrip. Een stuk minder swami-bami dan ik dacht, met een mooi nostalgisch sfeertje.

(HH)