Recensie Vinkenbrood 1 - Eerste periode HC
Christiaan Lax

De Tour de France ging dit jaar van start vanuit Rotterdam. Een mooi moment voor een wielerstrip, dachten ze bij uitgeverij Daedalus. Tekenaar/scenarist Lax heeft zich gezet aan een nieuw epos, zeg maar een vervolg op De Teenloze Adelaar.
Vinkenbrood speelt zich kort na de Eerste Wereldoorlog af. Fietsen over de kapotgeschoten slagvelden. Beslist niet ongevaarlijk met her en der slingerende niet ontplofte munitie.
Lax heeft het mijnwerkersmilieu van Noord Frankrijk gekozen voor de setting van zijn verhaal. Hij bedient zich van twee verhaallijnen, waar tussendoor we verslagen krijgen van diverse wielerrondes.
Verhaal 1 gaat over Elie en zijn oom Fermin, beiden bezeten van wielrennen. Als het even kan sneakt Elie weg bij zijn vader om bij de wielerverslagen in Fermins kranten weg te dromen.
Elie's vader wil zijn kind coute que coute weghouden van die vermaledijde rensport.
Het andere verhaal gaat over Reine Fario de dochter van Amedee. Deze laatste kennen we als de Teenloze Adelaar. Reine zit in weeshuis waar een hardvochtige oud-officier als directeur de scepter zwaait. Het is een enge nationalist die de meisjes alleen ziet als potentiële leveranciers van nieuwe zonen voor het trotse Frankrijk. Reine's enige hoop is Camille Peyronlet. Deze linkse journalist en goede vriend van haar overleden ouders is naarstig op zoek naar haar, maar diverse weeshuizen hebben of hun administratie niet op orde of weigeren botweg zo'n linkse pacifist en schande voor Frankrijk te helpen.

Tegen de achtergrond van een van de gevolgen van de oorlog herstellend land vertelt Lax een prachtig verhaal. Beter nog dan De Teenloze Adelaar.
En dat zegt wat.

(FTH)