Recensie Prometheus 1 - Atlantis
Christophe Bec

 

In deze tijd van onbegrensde mogelijkheden heb je wel eens de neiging meer hooi op je vork te nemen dan je aankunt. Het lijkt er op dat Christophe Bec met zijn strip Prometheus de oogjes ook groter had dan de maag. In het eerste deel worden in amper 24 pagina's maar liefst 8 verschillende verhaallijnen geïntroduceerd, waarvan de helft in dit boek niet meer ruimte krijgt dan één of twee pagina's.
De verhaallijnen die Bec wel verder uitwerkt zijn veelbelovend. De laatste spaceshuttle-vlucht komt zwaar in de problemen, alle klokken ter wereld vallen op hetzelfde moment stil (om 13.13 uur) en op de oceanen komen allerlei reeds lang geleden gezonken schepen opeens bovendrijven, waaronder de Titanic. Het heeft allemaal iets van doen met Prometheus, de griekse god die het aan de stok kreeg met Zeus en daarvoor gruwelijk gestraft wordt. Vastgekentend aan een rots moet hij dag-in-dag-uit ondergaan hoe een arend de lever uit zijn lichaam pikt.
Die straf is zwaar, maar niet half zo zwaar als de taak die Bec wacht om dit allemaal bevredigend aan elkaar te knopen tot een logisch verhaal.

(HH)