Recensie Vorstenbloed deel 1 t/m 3
door Dongzi Liu & Alejandro Jodorowsky

Alejandro Jodorowsky is er niet op uit het zijn lezers gemakkelijk te maken.
Had de man niet zo'n groot verteltalent, dan zouden zijn strips compleet onleesbaar zijn.
Jododrowsky sleept je dankzij zijn schrijftalent namelijk soms werelden in waar je niet wilt wezen. Er gebeuren dan dingen waar je met je verstand niet bij kunt. Hetzelfde gevoel had ik toen ik een een aantal jaren geleden een boek van Markies de Sade las. Ik had de neiging het boek te verstoppen. Niemand hoefde te weten dat ik me bezig hield met dit soort smerigheid...
Vorstenbloed is één van Jodorowsky's meest verdorven strips.

Het begint allemaal als koning Alvar gewond raakt in de strijd. Hij draagt zijn neef Alfred op zijn plaats in te nemen aan het hoofd van zijn troepen. Alfred lijkt wel wat op Alvar en met diens harnas aan zal niemand het bedrog opmerken.
Alfred gehoorzaamt, laat Alvar voor dood achter en maakt van de gelegenheid gebruik Alvars koninkrijk in te pikken, inclusief diens vrouw.
Alvar is echter nog niet helemaal dood. Elf jaar lang leeft hij – beroofd van zijn herinneringen – samen met een mismaakte vrouw en hun dochter in een grot voor hij zijn geheugen terugvindt en vertrekt om zijn koninkrijk terug te veroveren.

Het tekenwerk van de Chinese striptekenaar Dongzi Liu is aanvankelijk nog wat rauw, maar hij wint al snel aan subtiliteit. Wie de lang uitgesponnen slagveldscène waarmee de strip begint vergelijkt met bijvoorbeeld de liefdesscène in deel drie, staat verstelt van de vooruitgang die hij geboekt heeft.
Verraad, boete, schuld, incest, wraak, machtsmisbruik, bestialiteit, mutilatie, mismaaktheid en messiaanse opofferingsgezindheid: Vorstenbloed loopt er van over.
Jodorowsky verwijst naar de Griekse sagen, naar de Bijbel, de mythologie en Middeleeuwse literatuur, noem maar op...
Het is een terrein waarop hij zich thuis voelt als een vis in het water.
Wat de mensheid ook voor verderfelijks bedacht heeft, Jodorowsky onderzoekt het allemaal.
Het zal niet voor iedereen een even prettige leeservaring zijn, maar het valt niet te ontkennen dat Jodorowksy door verder te gaan dan ooit een memorabele strip afgeleverd heeft...

(HH)