Recensie Sir Arthur Benton deel 1 t/m 3 SC/HC
door Stephane Perger & Tarek

Hoeveel er ook over de Tweede Wereldoorlog geschreven werd; er blijven altijd nog zaken onderbelicht.
Zo heb ik mij altijd afgevraagd hoe het komt dat de geallieerden pas tegen het eind van de oorlog het bestaan van concentratiekampen ontdekten. Hoewel de media en de communicatiemiddelen anno 1940 nog niet het wereldomspannende niveau van vandaag de dag hadden bereikt moeten er toch berichten over zijn uitgelekt naar het buitenland...
Er zijn verhalen bekend van burgers die buitenlandse autoriteiten aanschreven om hen van de gruweldaden in de kampen op de hoogte te brengen en dan zouden de geheime diensten – die tijdens de oorlogsjaren bijzonder actief waren in Europa – nergens van geweten hebben?

Juist over die geheime diensten – wat ze wisten en waarom ze met die informatie niet altijd wat deden – gaat de trilogie Sir Arthur Benton. Feitelijk vertelt ze het verhaal van een Engelse (Benton) en een Franse (Marchand) spion.
Ze ontmoeten elkaar na de oorlog, Benton als gevangene, Marchand als ondervrager, maar ze kennen elkaar al veel langer. Al vanaf begin jaren dertig jaagt Marchand namelijk op Benton. Die liep over naar de nazi's en regelde fondsen en wapens waarmee de NSDAP, onder leiding van de Oostenrijkse korporaal, de macht konden overnemen in Duitsland.
Marchand acht Benton medeschuldig aan de holocaust en eerlijk gezegd is zijn obsessie om met Benton af te rekenen het enige dat wat ongeloofwaardig overkomt aan dit drieluik.
Aan het begin van de trilogie zou je kunnen stellen dat Marchand het goede vertegenwoordigt en Benton het kwade, maar tijdens hun gesprekken komt meer en meer aan het licht dat niets zwart-wit is in een oorlog.

Hoewel het verhaal dat Tarek (Ben Yakhlef) vertelt helemaal fictief is, komt het heel authentiek over.
Eén van de redenen dat Hitler zoveel stemmen en steun kreeg (ook internationaal) is dat men hem en zijn partij zag als een manier om het oprukkende bolsjewisme tegen te gaan.
Aan het eind van de oorlog bleek het tegengestelde bereikt te zijn: Rusland was dichterbij dan ooit!
Stalin gaf de landen die hij op de Duitsers veroverd had na de oorlog namelijk de vrijheid niet terug, zoals de geallieerden dat wel deden en ineens was het communisme opgerukt tot halverwege het Duitse rijk.
De strijd tegen het Rode Gevaar leidde een nieuwe oorlog in, de Koude oorlog, die met de dood van Hitler intrad en aanzienlijk langer standhield dan het Duizendjarige Rijk...

Het verhaal van Tarek is niet heel gemakkelijk te volgen, daarvoor wil hij er teveel instoppen, maar zijn verteltrant is boeiend en het zorgt ervoor dat je Sir Arthur Benton gerust nog een tweede, derde, vierde keer ter hand kunt nemen.
De tekeningen – eigenlijk aquarellen – van Stephane Perger zijn fraai. Al moet je misschien even wennen aan zijn grimmige koppen, toch past zijn tekenwerk grafisch gezien heel goed bij de tijd waarin de strip zich afspeelt. De manier waarop hij gebouwen als de Hitlerbunker en het kapotgeschoten Berlijn weergeeft is ronduit prachtig.
Een oorlogsstrip waarin Hitler zich nauwelijks laat zien lijkt raar, maar blijkt een waardevolle aanvulling op alle eerdere strips over het Derde Rijk.
Dat Saga alle drie de delen tegelijk uitgaf (eerder al in HC, nu ook in SC) is ook prettig, want dit verhaal moet je eigenlijk in één keer tot je nemen.

(HH)