Recensie De werelden van Thorgal - Kriss van Valnor 4 Bondgenootschappen
door Giulio de Vita & Yves Sente

De spin-off reeks De werelden van Throgal – Kriss van Valnor kan zich kwalitatief meten met de allerbeste Thorgal-albums en dat is knap werk van scenarist Yves Sente, want Thorgal is (volgens deze recensent) zo'n beetje de beste avonturenstrip die er ooit gemaakt is.
Het idee om de veile Kriss in de eerste drie delen van deze serie verantwoording te laten afleggen voor haar daden en gedragingen was erg goed, maar nu ze eenmaal een tweede kans gekregen heeft moet de scenarist op zoek naar een nieuwe invalshoek.
Een bráve Kriss van Valnor? Als lezer kun je 't je maar moeilijk voorstellen en Sente wéét dat.
Kriss vervalt in haar oude gedrag en is al rap weer aan het konkelen...

Welke kant Sente hier met het verhaal op wil is nog wat onduidelijk, in dit vierde album is hij vooral druk met het opstellen van de schaakstukken. Dat het een mooie partij gaat worden is duidelijk, want Sente doet waar hij zo langzamerhand een meester in is geworden: Hij plundert de voorgaande delen van de reeks en gebruikt de verhaalelementen om er nieuwe verhalen mee te vertellen.
De schaal waarop hij dat doet is groot en Sente is van plan de spin-off weer terug te laten tollen naar de hoofdreeks om er na deel 7 weer in op te gaan.
Ambitieus, maar hij levert met Bondgenootschappen meer een belofte af dan een geslaagd stripalbum, al kent het album een paar verrassende wendingen en ontmoetingen.
Het tekenwerk van Giulio Da Vida is prachtig, net als de inkleuring van Graza en het verhaal van Sente krijgt vast in de volgende delen meer vlees op de botten.
Tot nog toe heeft de man ons nooit teleurgesteld...

(HH)