Recensie Het Godvrrgeten Eiland 1
door Luc Cromheecke & Sti


 

Het was na het stopzetten van absurde stripseries als Tom Carbon en Taco Zip een tijdje stil rond Luc Cromheecke.
Hij tekende voor Dupuis nog een tijdje aan de jeugdstrip Roboboy, maar ook dat strandde na zes deeltjes. Jammer, zijn heerlijk losse tekenstijltje beviel me wel en zijn absurde verhaaltjes waren weliswaar niet van het niveau Guust/Calvin & Hobbes/Dirkjan, maar prettig leesbaar en heerlijk ontspannend.
Uitgeverij Strip2000 vond het blijkbaar ook tijd dat stripland een stevige injectie Cromheecke toegediend kreeg, want in korte tijd brachten ze maar liefst negen Cromheecke stripalbums uit, waaronder alle deeltjes van Cromheecke's beste strip Tom Carbon (al moet u die laatste twee delen maar liever vergeten).
Zijn nieuwste strip Het Godvrrgeten Eiland vindt ook onderdak bij deze uitgever en het eerste deel is net van de persen gerold.

 


Samen met scenarioschrijver Sti (Ronan Lefebvre) laat hij zijn hoofdpersoon (laten we 'm Robinson noemen) met zijn hondje (laten we 'm Vrijdag noemen) stranden op een onbewoond eiland.
Hoewel onbewoond...
Er zitten inboorlingen. Kannibalen natuurlijk, dat heeft Robinson weer!
Gestaag breidt zich het aantal figuranten uit als er een missionaris (natuurlijk!) opduikt en er een piratenschip schipbreuk lijdt. Voeg daar een flinke dosis apen, beren, vleermuizen, wrattenzwijnen en pinguïns aan toe en je begrijpt dat het een dolle boel wordt op het Godvrrgeten eiland.
De korte verhaaltjes van Sti worden steeds absurder én sterker naar het einde van het album toe.
De verhaaltjes kennen geen knallende climax, maar het geheel is zo sympathiek en bizar dat je de auteurs dat meteen vergeeft. Zeker als Rob van de Does en Knabbelbrood het eiland met een bezoek vereren op zoek naar gele neusaapluiaard met zwarte stippen en 'n lange staart...
Leuke strip met fantastische krabbeltekeningen die de oude Kuifje-slogan van 7 tot 77 als gegoten zit...

 


Robinson heeft het niet zo naar z'n zin op z'n eiland, maar ik zou na het lezen van dit eerste deel bijna wensen zélf op zo'n verlaten eiland te zitten.
...Mits ik daar de gehele collectie Cromheecke strips bij de hand heb!



(HH)