Recensie Eleonora de zwarte legende 2 HC
door Carlos Gomez, Erwan le Saec, Arnaud Delalande & Simona Mogavino

Soms hoor je een man iets zeggen en dat denk je: 'Dat zijn niet jouw woorden, dat zijn de woorden van je vrouw!'
Mannen gelden als het sterke geslacht, maar ik verdenk de vrouwen ervan het werkelijk te zijn.
Lang niet alle kerels hebben 'de broek aan'.
Lodewijk VII van Frankrijk bijvoorbeeld liet staatszaken aan zijn vrouw over. En wat hij niet overliet aan Eleonora, daar wist ze hem wel geraffineerd toe over te halen.
Eleonora voelt zich na haar gearrangeerde huwelijk met de koning van Frankrijk niet serieus genomen door haar schoonmoeder en Suger, de raadsman, feitelijk de regeerders van het rijk.
Ze zet een strategie uit om de macht over te nemen en gaat daarbij niets of niemand uit de weg. Haar honger naar macht is onverzadigbaar en brengt de koning-met-de-slappe-knietjes ernstig in problemen... Ze slaagt er een aantal keren in Lodewijk zover te krijgen dat hij gewapende actie onderneemt binnen zijn eigen rijk. Niet altijd met de gedroomde afloop en in zijn strijd tegen de graaf van Champagne gaat Lodewijk te ver.
Véél te ver...

Eleonora de zwarte legende is een goede historische strip, al vraag ik me in hoeverre het historisch allemaal klopt...
Arnaud Delalande en Simona Mogavino schreven het verhaal, Erwan Le Saëc (Cosa Nostra) zette het om in een storyboard en Carlos Gomez tekende het.
Dat doet hij erg goed! Veel historische strips zijn strak getekend, maar doods.
Gomez weet leven in zijn tekeningen te blazen en toch de details niet te verwaarlozen.
Lodewijk heeft zich aan het eind van dit tweede deel op regie van Eleonora in een onmogelijke positie gemanoeuvreerd. Maar hij heeft nog één deel om zijn zaakjes weer op orde te brengen.
Ik ben benieuwd hoe hij - sorry: hoe zij dat gaat aanpakken...

(HH)