Recensie Juarez HC
door Coirentin Rouge & Nathalie Sergeef

Juarez is zo'n strip die je eigenlijk maar één keer kunt lezen.
Niet omdat het verhaal niet boeiend zou zijn of omdat de tekeningen tegenvaller, maar omdat de gein er af is als je eenmaal weet hoe het zit.
Zo heb ik ook ooit de film The sixth sense van Bruce Willis voor een tweede keer bekeken.
Niets aan. Terwijl ik 'm de eerste keer geniaal vond. Maar toen was het mysterie nog intact...
Er geldt voor Juarez een levensgroot spoileralert en ik zal hier niet verklappen hoe 't zit.
Wel kan ik zeggen dat de tekeningen bij Corentin Rouge in goede handen zijn.
Hij tekende eerder het in het Nederlands vertaalde Simon de Samaritaan, dat er eveneens prima uitzag en bewijst hier dat hij met een strip die zich in het heden afspeelt ook prima uit de voeten kan.

Het verhaal van Nathalie Sergeef (we kennen haar van het uitstekende Down under) is hard.
In de stad Ciudad Juarez, op de grens tussen Mexico en de USA, verdwijnen regelmatig meisjes. Honderden lijken liggen er begraven in de woestijngrond. Duizenden vrouwen zijn er vermist.
Je denkt een politiek verhaal te gaan lezen, maar Sergeef maakt er een soort detective van.
Een hele harde met een verrassende uitkomst.
Gael komt naar de stad om zijn zuster Gabriela Morales, die vermist wordt, op te sporen.
Hij wordt op zijn zoektocht geholpen door Amalia, de vriendin van Gabriela, en haar vader, maar wat kunnen drie eenvoudige lieden doen in een door drugsbendes geteisterde stad?
Met de manier waarop Sergeef haar verhaal vertelt is niet mis en het sfeertje is ook dik in orde, maar de afloop redt het album, want het plot vond ik wat vergezocht...
Ik denk dat Sergeef een onrecht aan de orde heeft willen stellen, maar misschien had ze zich beter aan de feiten kunnen houden in plaats van er een verhaal omheen te verzinnen.
Een dappere poging die een niet onverdienstelijk album oplevert...

(HH)