Recensie Michel HC
door Roger & Benoit Zidrou

Scenarist Benoit Zidrou heeft een aantal prachtige volwassen stripalbums op zijn naam staan, waar we ons in eerdere recensies zeer positief over uitlieten (De verhalen verteller, Lydie, Het vel van de beer, Een mooie reis, De klant). Daarbij bleek hij niet voor één gat te vangen en leverde hij bij ieder nieuw boek een verhaal dat compleet afweek van alle voorgaande.
Michel is zijn jongste boek en voor het eerst valt er een vergelijking te maken met één van diens voorgangers: De strip Michel lijkt een beetje op de strip Lydie. Beiden handelen over een zwakbegaafde hoofdpersoon en dan met name over hoe de omgeving zeer delicaat en liefdevol met de gevoelens van Lydie/Michel omgaat.
Daarmee houdt elke vergelijking op, maar de sfeer voelt vertrouwd.

Michel is – net als Lydie – hoewel vol drama geen zwaar verhaal.
Het leven van de 72-jarige Catherine staat geheel in het teken van haar bij haar inwonende zoon Michel van 43, die ten gevolge van een verkeersongeval verstandelijk gehandicapt raakte.
Zelf ken ik een dergelijke situatie gelukkig niet, maar ik heb het idee dat Zidrou de spijker op de kop slaat met zijn beschrijving van de situatie.
Catherine deelt lief en leed met Michel, mooie momenten, maar ook momenten van wanhoop als Michel – tenslotte geestelijk een kind – doordraait of ondeugend doet. Een verstandelijk beperkte man van 43 mag in gedrag dan een kind zijn, lichamelijk is Michel een man en Zidrou weert de meer beladen onderwerpen die vaak buiten beeld blijven – zoals Michels lichamelijke behoeften – niet uit dit album.

Zidrou werkt bij elk album met een andere tekenaar, deze keer is Roger (Jazz Maynard) de gelukkige. Met zijn ietwat karikaturale tekeningen weet hij heel fraai de emoties van de hoofdpersonen weer te geven – nog versterkt door zijn sfeerbepalende kleurgebruik – en daar draait het in dit album om.
De gezichtsuitdrukkingen van Michel en Catherine zijn bijzonder goed getroffen en maken dat er ondanks een melancholische ondertoon toch ook wat te lachen valt.
Michel is misschien niet zo vernieuwend als zijn eerdere strips, maar het is een van de zachtste stripalbums die ik ken zonder dat 't al te kwezelachtig wordt.
Wederom knap werk!

(HH)