Recensie Promise 1 Het boek van de laatste dagen
door Mikael & Thierry Lamy

Promise doet qua tekeningen wat denken aan Cyril Bonin's tekenwerk voor Fog.
Al haalt debutant Mikaël het niveau van die strip (nog) niet; zijn tekeningen creëren een duister sfeertje dat precies past bij het verhaal dat Thierry Lamy (eveneens een debutant in Nederland) ons voorschotelt.
De zieleherder Amos Laughton trekt met zijn hond door Idaho, USA in de tweede helft van de 19e eeuw.
De dominee is een angstaanjagende zwarte figuur met een weinig goeds voorspellende blik en dito hoed. Zijn hond is zo mogelijk nog duisterder, Cerberus is er niets bij!
Nee, deze 'man van God' lijkt eerder een afgezant van diens tegenstander.
Als de dominee zich mengt in de zaken van de bewoners van het dorpje Promise zal hij de inktzwarte belofte die hij aan alle kanten uitstraalt zeker waar gaan maken...

Dit eerste deel Het boek van de laatste dagen is zeker niet slecht, al ligt de voortdurend onheils-zwangere sfeer wel wat zwaar op de maag en zijn de veelvuldige verwijzingen naar Edgar A. Perry's 'Het boek van de laatste dagen' er wat teveel aan.
Edgar A. Perry? Edgar Allen Poe!
Het is duidelijk welke kant Lamy op wil.
Hij moet in het volgende deel zijn dominee nog wel even met een motief uitrusten, want als hij puur-kwaad-om-het-kwaad is, is dat te magertjes...

(HH)