Recensie De Havik
7 De missie HC
8 Kaapvaarder voor de koning HC
door Patrice Pellerin



 

'Eindelijk zijn weg!' verzucht De Havik op plaat 29 van zijn 8e album.
Ik dacht iets van dezelfde strekking; we zijn dan inmiddels 74 pagina's gevorderd in de tweede cyclus, waarin de Havik door de Franse koning
met een delicate opdracht naar Canada gestuurd wordt. Patrice Pellerin neemt de tijd om zijn verhaal te vertellen en slaagt er dus pas na dik anderhalf album in de Medusa – het schip van de Havik – de haven uit te krijgen.
Het doet een beetje denken aan die oude expeditie-boeken, die je leest voor het avontuur, dat pas komt nadat je je door hoofdstukken vol voorbereidingen hebt heen geworsteld.
Met die vergelijking doe ik Pellerin echter tekort.
Het verhaal dat hij vertelt is boeiend genoeg; verontrustend is het bange besef dat het wel eens héél erg lang kon gaan duren voor de Havik dit avontuur ten einde gaat brengen...
Pellerin schrijft, tekent én kleurt de strip namelijk helemaal alleen, veel werk, maar de meeste tijd gaat zitten in de research. Die doet hij bijzonder grondig, om niet te zeggen dat hij zich suf documenteert. Daardoor heeft het vijf (!) jaar geduurd voor het tweede album van de tweede cyclus klaar was voor productie.
Na acht jaar noeste arbeid is de Havik nog niet eens in de búúrt van Canada...



Is 't het waard, al die aandacht voor details?
Ja en nee. Het moet gezegd dat De Havik er fantastisch uitziet. Pellerin heeft een fraaie hand van tekenen, een heel soepele manier van inkten en zijn inkleuring is heel sfeervol. Hij komt met zijn laatste albums dicht in de buurt van – wat mij betreft de meester van de moderne historische strip – Juillard. Veel realistische historische strips zijn me te stijf, iets dat van Juillard's werk en dat van Pellerin beslist niet gezegd kan worden. Het oogt allemaal bijzonder soepel.
...Mits Pellerin niet té veel details gaat toevoegen!
Met zijn zeilschepen en gebouwen gaat 't allemaal goed, maar in zijn drang de interieurs van het bonte en propvolle hof van Versailles historisch accuraat weer te geven verliest hij zijn schwung.
Pellerin's perfectionisme gaat zó ver dat hij niet alleen de plattegrond van het paleis gebruikt, maar zich ook nog eens druk maakt over de plaats waar bijvoorbeeld de tafel stond! Iets dat natuurlijk nergens gedocumenteerd is... Ongetwijfeld klopt de reconstructie die hij maakt voor zover dat menselijkerwijs mogelijk is, maar met de overvolle decors beginnen zijn tekeningen helaas meer op bijvoorbeeld Vasco te lijken dan op De zeven levens van de sperwer...
Jammer, want met dat gepriegel doet Pellerin zichzelf te kort.
Toch heeft al dat documenteren meerwaarde.
Door niet de gemakkelijkste weg te kiezen op het gebied van locaties is De Havik een bijzonder rijke strip qua achtergronden. Pellerin tekent Canadese forten, Franse paleizen en Bretoense havens. Speurend naar de best mogelijke locaties neemt hij zodoende een aantal grafisch zeer aantrekkelijke plekken in zijn scenario's op: Riou-Kerhallet, de laatste halte voor de zee, waar vroeger de levende have en het verse voedsel aan boord werd gebracht, het gevangeniseilandje Fort de Taureau en Port-Louis. Het klopt tot in de puntjes en maakt het lezen van De Havik een lust voor het oog.




Strips die door eenzelfde persoon worden getekend én geschreven lopen een gevaar: dat de inwendige tekenaar de inwendige schrijver gaat sturen. Vindt de tekenaar het bijvoorbeeld moeilijk om bomen te tekenen, dan zal hij als scenarist een scene in het bos vermijden.
Niet bij Patrice Pellerin. Dat hij zijn scenario's laat beïnvloeden door zijn documentatie pakt bij hem eerder andersom uit, want hij is gedisciplineerd tot op het bot. Hij rust niet voor elk detail klopt en gaat geen uitdaging uit de weg. Hij gaat zó ver dat het af en toe op zelfkastijding lijkt...
In de tijd die De medusa nodig heeft om uit te varen heeft de researcher Pellerin je een kijkje gegeven in het 18e eeuwse hof van Frankrijk en het havengebeuren van die tijd; heeft de tekenaar Pellerin je verbijsterd met de prachtigste tekeningen en heeft de scenarist Pellerin je een onderhoudend en geloofwaardig verhaal vol intriges voorgeschoteld dat verwijst naar de klassieke avonturenstrip, maar daar geen blinde kopie van is.
Het knappe van zijn werk is dat hij de drie elementen research, verhaal en tekeningen tot een eenheid weet te smeden zonder dat één van de drie de boventoon gaat voeren.
De Havik is zonder meer de beste piratenstrip sinds Roodbaard!
Op naar Canada...
In een blokhut maakt het niet meer zoveel uit wáár de tafels staan en kan Pellerin hopelijk wat vlotter nieuwe albums afleveren.




(HH)