Recensie Een seconde later HC
door Eric Maltaite & Zidrou

Philippe Ballester ligt na een auto-ongeval in het ziekenhuis. Zijn vrouw Aline, die naast hem in de auto zat, is spoorloos verdwenen. Dat is voor de politie reden genoeg om Philippe te verdenken van moord.
Maar hoe ze ook zoeken, haar lichaam is nergens te vinden.
Philippe houdt vol dat hij onschuldig is en beweert dat ze vlak voor het ongeluk plots uit de auto verdween...

Aline's zus Blandine werkt in een Amerikaanse striptent.
Midden in haar act op het podium voelt ze ineens dat er iets loos is met haar zus.
Ze stapt direct op het vliegtuig naar Frankrijk waar ze in het ziekenhuis een ontredderde Philippe ontmoet. Hoe het precies zit met het familieleed in Blandine's familie vertelt de schrijver niet, maar als Blandine even later haar ouders weerziet is duidelijk dat Aline bij hen een stuk beter in de smaak viel dan Blandine en dat wat hen betreft de verkéérde dochter is gaan hemelen. Philippe moeten ze ook al niet, en Aline's verdwijning heeft de liefde er niet groter op gemaakt. Blandine staat iets sympatieker tegenover haar zwager.
Aanvankelijk gelooft Blandine het onwaarschijnlijke verhaal dat Philippe ophangt niet. Wie verdwijnt er nu van de ene seconde op de andere zonder een spoor achter te laten? Maar als ze in contact komt met Houdini, die ondanks zijn bijnaam zijn dagen slijt in de cel, gaat ze twijfelen. Houdini houdt een schrift bij vol knipsels over soortgelijke gevallen als die van Philippe... en het zijne!

Van het werk van Eric Maltaite (421, Stomp) is weinig vertaald in het Nederlands, jammer genoeg.
De man heeft een zwierige tekenhand, ergens tussen de oude Robbedoes-stijl en de atoomstijl van Yves Chaland in. Ook zijn inkleuring is fijn retro. Zidrou's schrijfstijl is als altijd bijzonder goed en soepel, met de juiste mix tussen detail en hoofdlijn.
Een oplossing voor de verdwijningen biedt hij niet en ook de diepgang van zijn beste strips ontbreekt in Een seconde later. Het is een vlot leesbare detectivestrip met een bovennatuurlijk tintje. Denk aan een iets modernere versie van Guus Slim of – natuurlijk – Baard en Kale. Het lijkt erop dat Zidrou – zoals hij vaker doet – dit verhaal schreef met een bepaalde tekenaar in gedachte. Deze keer dus Eric Maltaite, de zoon van Baard en Kale-tekenaar Will, die zijn vader voor de latere albums bijstond...

(Hans Hartgers)

Interesse? Koop het album hier!