Recensie Karmen HC
door Guillem March

Striptekenaar Guillem March publiceerde één album in onze taal – The dream – geschreven door Jean Dufaux. Een album dat me niet is bijgebleven...
Zijn tweede vertaalde album Karmen maakt echter wel indruk, niet in het minst door de tekeningen. March blijkt tijdens zijn loopbaan vooral Amerikaanse comics getekend te hebben en dat idee kreeg ik al bij het lezen/bekijken van Karmen. Overigens is dat niet negatief bedoeld, want ik associeer dit album vooral met Neil Gaiman's meesterwerk Sandman.
In die strip worden concepten als Dood, Droom, Wanhoop en Verlangen voorgesteld als personen, meer precies zeven broers en zussen. Karmen lijkt wel wat op Dream's zus Death. Ze oogt als een mooie jonge vrouw, draagt een zwart nauwsluitend kostuum waarop een skelet is afgebeeld en je krijgt haar op bezoek als je het tijdelijke met het eeuwige aan het verwisselen bent.
Het verschil tussen Death en Karmen is dat de laatste niet de enige 'dood' is. Er zijn nog minstens twee anderen en die dragen soortgelijke kostuums, met het bloedvatenstelsel of het spijsverteringskanaal erop. Karmen zit vol met dit soort grafische vondsten.
March tekent graag in filmische beelden, zo zien we een beweging vaak in fasen afgebeeld en is met name de vliegscène grafisch indrukwekkend in beeld gebracht.

Een ander opvallend gegeven is dat Karmen's tegenspeelster Catalina bijna het hele verhaal in haar blote gat rondloopt. En dat is nou eens niet een puberale gimmick!
Waar het in veel strips met vrouwelijke hoofdpersonen geforceerd aandoet als de heldin uit de kleren gaat is het hier volstrekt logisch (al moet je – om 'n spoileralert te voorkomen – het verhaal zelf lezen waarom dat zo is).
Wat ik helemáál knap vind aan March's tekenwerk is dat de naaktloperij nergens grof, smakeloos of zelfs maar prikkelend wordt. In de eerder genoemde vliegscènes is Catalina's naaktheid in allerlei standen en vanuit allerlei hoeken te zien. Iets dat gemakkelijk als prikkelend kan worden ervaren maar in dit album niet erotiserend werkt. Catalina's naaktheid botst niet met de interne logica van het verhaal.
Een verhaal dat trouwens erg goed in elkaar zit. De ontknoping voel je wel een beetje aankomen, maar ook daar geeft Guillem dan weer een twist aan die het verhaal nét dat beetje meer geeft.
Verrassend album, uitgeverij Scratch heeft de opgaande lijn weer te pakken!

(Hans Hartgers)

Interesse? Koop het album hier!