Recensie Raven HC 1. Nemesis
door Mathieu Lauffray

Mathieu Lauffray kennen we van de immens populaire Long John Silver.
Nou ja... immens populair... Ik kan me niet herinneren dat er aanvankelijk zo ontzettend veel van verkocht werd, maar op een bepaald moment stonden er wel 1e drukken op internet te koop waar ze twee meier (!) voor vroegen, en dat is toch uitzonderlijk fors voor een 'normale' harde kaft van nog geen twee tientjes. Ook toen de serie herdrukt was kregen we nog regelmatig de vraag of het hier 1e drukken betrof, dus de serie heeft wel wat teweeg gebracht onder stripliefhebbers.
Of onder stripspeculanten...

Long John Silver werd geschreven door Xavier Dorison en was wat topzwaar aan drama en plot.
Raven maakt Lauffray in z'n eentje en is een stuk luchtiger.
Wat niet wil zeggen dat de kwaliteit minder is, wel dat het een andersoortig verhaal betreft.
Waar Long John Silver dreigend, somber en serieus was, is Raven vrolijker, vlotter en speelser. Ook qua tekenwerk.
De hoofdpersoon is een sympathieke vrijbuiter. Een piraat, maar z'n vakbroeders zien 'm liever gaan dan komen: Raven heeft het ongeluk aan z'n kont hangen. Waar hij verschijnt loopt alles in het honderd.
Hij voer uit met de Flying dragon van kapitein Black Vane, maar keert als enige overlevende terug op Tortuga, waar hij met argwaan wordt ontvangen...

Maar Raven gaat niet bij de pakken neerzitten, zeker niet als hij de vrouwelijke piraat Darksee ontmoet en toevallig verneemt dat ze voor de gouveneur van Tortuga op zoek gaat naar de schat van Chichen Itzá. Raven weet het handig aan te pakken en is zelfs als eerste op het kannibaleneiland Devils mound, maar daar blijkt dat hij iets teveel hooi op z'n vork heeft genomen...

Leuke en vlotte strip, met tekenwerk dat wat doet denken aan Loisel, al is het nog ietsje losser van opzet.
Lauffray levert – ook op z'n eentje – prima werk!

(Hans Hartgers)

Interesse? Koop het album hier!