Recensie De schat van de Black Swan door Paco Roca & Guillaume Corral

Recensie De schat van de Black Swan door Paco Roca & Guillaume Corral

 

Recensie De schat van de Black Swan
door Paco Roca & Guillaume Corral

 

Paco Roca maakte indruk op ons met La casa en Sporen van het toeval, die beiden in onze jaarlijstjes eindigden. Zijn vorige (in Nederland vertaalde) boek Het kruispunt vond ik ook de moeite waard, maar ging zo specifiek over het scheppingsproces van stripmakers en muzikanten dat ik me voor kan stellen dat veel stripliefhebbers het overgeslagen hebben.
Zijn jongste album De schat van de Black Swan is compleet anders dan al zijn vorige Nederlandse albums, het heeft nog de meeste raakvlakken met Sporen van toeval.
Ook daarin werd – noodgedwongen – een boel gepraat. Iets waar Roca overigens grafisch uitstekend raad mee weet. Hij tekent ogenschijnlijk eenvoudige figuurtjes en ruimtes, waar hij naar hartelust mee kan variëren qua perspectief en gezichtspunten. Heel effectief, zodat het voor de lezer visueel nergens saai wordt.

De schat van de Black Swan is het verhaal over een scheepswrak vol goud en schatten.
De Amerikaanse diepzeeduikers Ithaca Deep Sea vinden het wrak in de buurt van de Gibraltar en dopen het de Black Swan. Een afleidingsmanoeuvre, want ze weten héél goed dat het hier een Spaans galjoen betreft en dat de schat dus eigenlijk toebehoort aan de Spaanse regering!
De jonge diplomaat Alex Ventura (Aventura, jaja!) raakt betrokken bij de zaak rond de Mercedes (zoals het schip werkelijk heet) en bij de strijd om de schat terug te krijgen uit handen van de moderne schatrovers van Ithaca.
Met archeologie heeft hun werkwijze namelijk weinig te maken, ze zuigen met enorme slangen de waardevolle spullen uit het zand, vernielen daarmee historische informatie die uit ligging en positie opgemaakt had kunnen worden en tonen geen enkel respect voor de dode zeelui. Je zou niet denken dat het hedentendage nog voorkomt; grafroven, maar in feite is dat wat deze technisch goed uitgeruste organisatie doet.
Als je ziet welke smerige trucs ze allemaal uithalen om de Ventura en consorten dwars te bomen wordt helemaal duidelijk dat Ithaca eigenlijk uit geboefte bestaat...

De aanwezigheid van een schat, de opmaak van het voorblad en de houten scheepsmodellen die in het verhaal opduiken doen de lezer onherroepelijk aan Kuifje Het geheim van de Eenhoorn / De schat van Scharlaken Rackham denken. Niet raar, want eigenlijk is De schat van de Black Swan een hedendaags schattenjacht avontuur. Kuifje 2.0 of nee... 2020! Ik stel me zo voor dat dát hetgeen was wat Roca voor ogen had toen hij dit op waargebeurde feiten gebaseerde verhaal van diplomaat Guillermo Corral ging verstrippen.
De schat van de Black Swan is boeiender en veel eigentijdser dan een klassiek schattenjachtverhaal en tegelijkertijd is het een verhaal van de kleintjes tegen de groten; de goeien tegen de slechten.



(Hans Hartgers)

Interesse? Koop het album hier!