Recensie Hoe ik probeerde een goed mens te zijn
door Ulli Lust

Ulli Lust gaat in haar autobiografische striproman Hoe ik probeerde een goed mens te zijn verder waar ze met Vandaag is de laatste dag van de rest van je leven gebleven was.
Ze is een vrije ziel die – kunstenaars eigen – niet altijd even handig te werk gaat. Bij het lezen van dit tweede 400 pagina's tellende deel dacht ik regelmatig: 'Niet doen! Denk nou eerst even na! Dat gaat fout!'
Niet dat ik zelf nou zo nadenkend en altijd-even-verstandig gehandeld heb in mijn leven, maar hoe Ulli er een puinhoop van maakt is soms pijnlijk om te zien.
Ze heeft een kind – waar de vader niets van afweet – en dat opgevoed wordt door Ulli's ouders, ze woont af en toe samen met een veel oudere vriend en overleeft op rotklusjes en kutbaantjes terwijl ze haar droom najaagt: het illustreren van een kinderboek.
Een voorbeeld van hoe onhandig Ulli is: Als ze met een (dure) map vol met haar tekeningen naar een beurs gaat teneinde een uitgever voor haar werk te interesseren laat ze het ding slingeren in de metro!
Ze krijgt de tekeningen gelukkig terug, maar ze toont er de lezer mee wat voor een warhoofd ze is.

Helemaal ingewikkeld wordt het als haar vriend Georg na verloop van tijd de sexuele interesse in Ulli begint te verliezen. Dat ligt niet aan haar, dat ligt aan hem, zo maakt hij haar duidelijk.
De oplossing ligt (in Ulli's denkwereld) voor de hand, ze gaat op zoek naar een minnaar. En wel onmiddellijk!
Die minnaar is de eerste de beste die ze tegenkomt, de gastarbeider Kim. Hij is fantastisch in bed, maar ook jaloers aangelegd. Als hij één van zijn bezitterige buien heeft lijkt hij wel bezetenen en hoewel Ulli wéét dat ze zijn relatie met hem moet beëindigen handelt ze toch liever in het belang van haar lustgevoelens dan van haar gezonde verstand.
Er is een interventie voor nodig om Ulli en Kim uit elkaar te krijgen...

De sexscènes in dit boek zijn behoorlijk expliciet, maar het is niet Ulli's doel daarmee shockeren.
Het gedrag van Kim – en het feit dat Ulli het zó ver laat komen – zijn veel schokkender...
Het tekenwerk van Lust is onder de maat, maar haar snelle, schetsmatige manier van tekenen stelt haar in staat vlot dikke boeken af te leveren waarin ze haar complexe karakter en leven van alle kanten kan belichten.
Het verhaal staat centraal en dat maakt ook dit tweede deel weer zeer de moeite waard...

(Hans Hartgers)

Interesse? Koop het album hier!