Recensie De man die niet bestond HC
door Cyril Bonin

Cyril Bonin is de man van de vreemde verhalen. Zijn eerste werk waar ik mee kennis maakte was de strip Fog – die hij tekende op scenario van Roger Seiter en die ze een lekker vreemd sfeertje meegaven.
Toen Bonin op het solopad ging en z'n strips ook ging schrijven werden zijn albums er niet minder wonderlijk op: Schijn bedriegt waarin de hoofdpersoon van de één op de andere dag een compleet ander gezicht heeft; The time before waarin de hoofdpersoon zijn verleden naar believen kan aanpassen en Amorostasia waarin iedereen die verliefd wordt verstijft tot een standbeeld.
Ook in De man die niet bestond gaat het er weer eigenaardig aan toe. Leonid is mensenschuw en houdt zich zoveel mogelijk afzijdig van menselijk contact. Overdag werkt hij thuis – hij bouwt websites – en 's avonds verblijft hij in de bioscoop. Behoefte aan menselijk contact lijkt hij niet te hebben. Voor de mensen om hem heen bestáát Leonid nauwelijks.
En dat heeft gevolgen: op een dag vervaagt hij.
Letterlijk!

Wie zal dat dan merken? vraag je je misschien af...
Nou... hijzélf. Hij wordt onstoffelijk en kan niets meer aanraken of eten. Niet meer werken, geen boeken meer lezen. Daardoor lost hij overdag ook geestelijk op... in onverschilligheid.
Maar films kan hij blijven kijken (mits ze voor hem geprojecteerd worden) en dan blijkt dat er toch één persoon is waar Leonid om geeft.
En die hij wil behoeden voor het lot dat hém overkwam...

Bij het lezen van Bonin's album bekruipt je zo'n gevoel dat hij er een diepere waarheid mee aan boort, er een maatschappelijk kritisch geluid mee laat horen, maar de vinger er precies op leggen is lastig. Misschien zijn z'n verhalen ook helemaal geen metaforen, maar gewoon vreemde verstelsels.
Hoe dan ook, Bonin heeft met De man die niet bestond weer een prima verhaal afgeleverd, dat mooi past bij zijn wat excentrieke tekenstijl.
Een beetje vreemd, maar wel lekker!

(Hans Hartgers)

Interesse? Koop het album hier!