Recensie Thorgal 37 De kluizenaar van Skellingar door Fred Vignaux & Yann naar Rosinski & Van Hamme

Recensie Thorgal 37 De kluizenaar van Skellingar door Fred Vignaux & Yann naar Rosinski & Van Hamme

 

Recensie Thorgal 37 De kluizenaar van Skellingar
door Fred Vignaux & Yann (naar Rosinski & Van Hamme)

 

De serie Thorgal maakt een nieuwe start: Na zesendertig delen heeft Grzegorz Rosinski de penselen aan de wilgen gehangen en het stokje overgedragen aan Fred Vignaux. Die tekende al de laatste delen van de Kriss van Valnor spin-off en is dus geen onbekende voor de Thorgal-verzamelaar.
Zijn tekenwerk ziet er goed uit. Het is niet zo fraai als het beste werk van meester Rosinski zelf – al leverde die een dergelijke kwaliteit de laatste jaren zelf ook al niet meer – en dat van Giulio de Vita (tekenaar van de eerste vijf delen van de Kriss van Valnor-reeks), maar fraaier dan dat van Roman Surzhenko (die inmiddels aan álle De werelden van Thorgal-reeksen meegetekend heeft). De tekeningen van die laatste vind ik wat stijfjes; Vignaux heeft een zwieriger toets en qua tekenwerk lijkt de serie me bij hem in goede handen.

Schrijver van Vignaux' eerste échte Thorgal, nummer 37, is Yann.
Hij schreef eerder Thorgal 36 Aniël en alle albums van Wolvin en De jonge jaren van Thorgal.
Een oudgediende is hij ondertussen.
Er mag dan qua tekenwerk een nieuwe start gemaakt worden, de schrijver is nog niet klaar voor een fris begin... Er moet eerst nog wat oud zeer opgeruimd worden en Thorgal wordt geconfronteerd met zijn verleden als een jong meisje hem aansprakelijk stelt voor het vermoorden van haar familie.
Is hij dat?
Ja... en nee...
Het lichaam van Thorgal werd zoals vaste lezers weten een tijd lang ingenomen door Shaïgan-zonder-genade. In die periode heeft hij samen met Kriss van Valnor – Shaïgan's geliefde – heel wat onschuldige mensen kwaad berokkend.
In De kluizenaar van Skellingar rekent Thorgal eens en voor altijd af met zijn verleden en ruimt hij zijn persoonlijke demonen uit de weg.


Levert dat een goed verhaal op?
Hm. Deze grote schoonmaak voelt als een herhaling van zetten.
Dat terugblikken en herkauwen van oude zondes hebben we al eerder gezien; in vorige delen en in de Kriss van Valnor nevenreeks... Het goede nieuws is dat die schoonmaak nu klaar lijkt, Thorgal is weer als nieuw.
Hij heeft enige vertraging ten opzichte van de Vignaux, maar hopelijk maakt schrijver Yann die frisse start met ingang van het volgende deel...



(Hans Hartgers)

Interesse? Koop het album hier!