Recensie Stonehenge 1. Erin HC
door Ugo Pinson & Corbeyran

Stonehenge... je vraagt je af waaom er nooit iemand eerder op het idee kwam dat als titel voor een strip te gebruiken... Eén van de drukste Franse stripscenaristen Corbeyran is – voor zover ik kan nagaan – de eerste.
Corbeyran schrijft veel. Alleen al in onze webshop krijg je op zijn naam een kleine 200 hits! Wie zoveel gepubliceerd krijgt moet wel iets kunnen, maar persoonlijk heb ik weinig met 's mans werk, een enkele uitzondering daargelaten. Dat heeft wellicht meer te maken met het genre waarin hij grossiert dan met zijn kwaliteiten als schrijver.

Stonehenge vond ik in ieder geval een veelbelovend eerste album. Het kan natuurlijk nog alle kanten uit, want Corbeyran stelt in dit eerste deel Erin voornamelijk schaakstukken op.
Het begint allemaal in het oude Stonehenge, waar de barbaren de druïden de steen van Fal afhandig maken.
De mensheid probeert al eeuwen het mysterie en de bedoeling van de Stonehenge-steencirkel te doorgronden. Dat zou – volgens Corbeyran – verklaard kunnen worden uit het feit dat de belangrijkste steen ontbreekt, de heilige steen, de steen van Fal.

Enkele eeuwen later is niet iedereen die steen vergeten. Zo is de monnik Ninian er stiekem bijzonder in geïnteresseerd.
Ook in Ierland denkt men aan de heilige steen. Erin, de dochter van Finn krijgt de taak toebedeeld de steen terug te vinden. En dan is er ook nog Germain van Auxerre, die ogenschijnlijk tot doel heeft de monniken voor afglijden naar oude gewoontes en vroegere religieuze gebruiken te behoeden.
In werkelijkheid zit ook hij achter de steen aan.
Al lezend bekruipt me het gevoel dat Corbeyran aanstuurt op een fantasy-verhaal vol magische krachten – precies de reden dat ik veel van zijn strips ongelezen laat – maar in dit eerste deel is alles nog meer historisch dan magisch.
De periode die Corbeyran beschrijft is interessant en hij vertelt zijn verhaal goed en helder.

Als tekenaar (of liever schilder) heeft hij de met Stonehenge in de Nederlandse stripwinkel debuterende Ugo Pinson aangetrokken. Pinson gaat een stuk ruwer te werk dan de bekendste stripschilders Lawrence & Segrelles, maar zijn pagina's ziet er boeiend, zij het ietwat modderig, uit.
Het geeft de strip net dat ruwe dat past bij de weinig comfortabele wijze waarop men in de vijfde eeuw leefde.
Stonehenge is best interessant, zowel qua tekenwerk als van verhaal, maar met deel 1 heeft Corbeyran me er nog niet helemaal van overtuigd dat dit een een heel goede strip gaat worden. 

(Hans Hartgers)

Interesse? Koop het album hier!