Recensie Renaissance 1. Ontheemd
door Emem & Fred Duval

Science-fiction is een beetje ondervertegenwoordigd in de stripwinkel.
Wel wordt de markt overspoeld met fantasy-strips, maar pure sci-fi is schaars.
Toegegeven, de scheidslijn tussen de twee genres is soms dun, maar ik zie in m'n strips liever robots en techniek dan zwaarden en vreemde wezens.
Nou zou je de Näkänen uit de science-fiction-strip Renaissance ook best kunnen typeren als vreemde wezens, maar het zijn net zo goed planeetbewoners (alleen van een ándere dan de aarde) als wijzelf en geen mythologische fantasie-figuren.
Meestal als bewoners van andere planeten zich op aarde melden hebben ze weinig goeds in de zin, maar de Näkänen zijn niet op zoek naar voedsel, lebensraum of gewoon macht, ze komen maar voor één ding: om de mensheid te helpen!

De mensheid is echter zó geprogrammeerd op een destructieve buitenaardse invasie, dat ze onmiddelijk naar de wapens grijpt. Net als in Kaiju (Japanse monsterfilms). Ik heb er talloze gezien en de reactie is altijd hetzelfde: Get the guns! Helpen die niet: Get bigger guns!
Het leger wordt ingeroepen om Godzilla, Rodan, Gidorah of Gamera van de planeet te schieten, maar dat is zinloos. Je kunt er kannonnen op afvuren tot je blauw ziet, het doet ze niets.
Blijkbaar weten we niet hoe ánders te reageren... Hoewel we – als het op ruimtereizen aankomt – graag spreken over vrede en ons afficheren als een vredelievende soort ben ik benieuwd hoe we als mensheid zouden reageren als er op een dag écht buitenaardsen aankloppen.

Zo gaat het ook hier, maar dankzij superieure techniek en wapens weten de Näkänen al vrij snel de zaak onder controle te krijgen. Al kost het hen – op hun beurt – moeite om in reactie op het menselijke geweld de wapens in de 'holsters' te houden.

Boeiend eerste deel van een gloednieuwe science-fiction-strip, die veelbelovend van start gaat.
De opzet van Fred Duval's (Carmen McCallum, Wonderball, Travis) scenario is breed genoeg om uit te kijken naar het volgende deel en Emem (Carmen McCallum, Hauteville House) zet met zijn tekenwerk een lekker sfeertje neer. De inkleuring vind ik wat minder geslaagd, maar al met al is Ontheemd een lekker – niet al te pretentieus – stripje geworden...

(Hans Hartgers)

Interesse? Koop het album hier!