Recensie Taxi! Verhalen vanaf de achterbank HC
door Aimee de Jongh

Aimée de Jongh heeft zich zo langzamerhand bewezen in de stripwereld. Zozeer zelfs dat ze over onze landsgrenzen heen aan de bak kon!
Stripmakers uit de lage landen worden in de twee grote Europese striplanden Frankrijk en België niet op gelijke waarde geschat als hun Franstalige collega's...
Aimée speelde zich in de kijker met een verhaal in het Blauwbloezen hommage-album en mocht op scenario van de grote Zidrou Bloesems in de herfst maken.
Ze heeft er nu voor gekozen weer (net als bij De terugkeer van de wespendief) geheel zelfstandig een boek te maken. Taxi heeft echter wél een internationaal tintje omdat ze in het boek vier taxiritten beschijft in Los Angeles, Parijs, Djakarta en Washington D.C.

Als haar verhaal begint bekent ze dat ze eigenlijk nog nooit in een taxi gezeten heeft, maar de taxichauffeur zit overduidelijk niet te wachten op een praatgrage passagier.
De strip bevindt zich nauwelijks in de taxi of Aimée geeft met een paar ogenschijnlijk simpele dialogen en inktstrepen de taxichauffeur een karakter.
Ze maakt een collage van de vier genoemde ritten en stapt bijzonder soepel van de eén op de andere rit over zonder het ritme van haar verhaal te onderbeken of te verstoren.
Haar tekeningen zullen op sommigen als wat alternatief overkomen, maar ze is juist heel subtiel. Haar figuurtjes acteren niet met grote gebaren, in hun gezichtsuitdrukkingen schuilt haar grote kracht.

Ik heb zo 't vermoeden dat Aimée niet – zoals Maarten Spanjers – in een taxi is gaan zitten om gesprekken úit te lokken of er een boek over te gaan schrijven. Eerder lijkt 't me dat wat haar in die taxi's overkwam – hoe ze connectie maakte met de chauffeurs – haar aan het denken heeft gezet.
Het resultaat is dit openhartige, spontane en zeer geslaagde miniatuurtje.

(Hans Hartgers)

Interesse? Koop het album hier!