Recensie Kinderen in het verzet
1. Eerste acties
2. Eerste repressie
3. Twee reuzen
4. Steeds erger
door Benoit Ers & Vincent Dugomier

Ers en Dugomier houden de vaart er lekker in: Anderhalf jaar na de start van Kinderen in het verzet staat de teller al op vier albums!
Dat geldt overigens niet enkel voor het verschijnen van de albums, ook het verhaal van Vincent Dugomier is vlot, soepel en vol vaart.

Knap hoe hij een toch wat ongeloofwaardig gegeven (drie 13-jarigen die verzet plegen tegen de Duitse overheersing) totaal overtuigend op de lezer weet over te brengen.
Hoe hij dat doet? Door de tijd te nemen, het klein te laten beginnen en het steeds verder uit te bouwen. Dugomier giet zijn eigen inventiviteit in het personage van François Guillet.
Die zet zijn verontwaardiging over het gedrag van de bezetter op creatieve wijze om in kleine daden van verzet. Als hij hoort dat de jonge sluiswachter Martin omgekomen is aan het front herinnert hij zich wat die vertelde over het afwateringssysteem op de heuvel langs het kanaal. Draai de verzamelbak dicht en de grond raakt zó verzadigd met water dat de halve heuvel in het kanaal schuift.
Het is François' eerste verzetsdaad. Werkt prachtig, is onmogelijk naar hem terug te traceren, maar heeft een averechts effect. De bevolking van François' dorp wordt namelijk door de Duitsers aan het werk gezet het kanaal weer vrij te maken.

Idee op idee volgt en samen met zijn vriend Eusèbe en kersvers huisgenootje Lisa komt François steeds dieper in het verzetswerk. Kleine acties als het verspreiden van pamfletjes die ze op behangpapier drukken met een uit het klaslokaal achterover gedrukte speldoos 'de kleine drukker', het bekladden van propagandaposters en het omdopen van straatnamen met de naam van François' vader die door de Duitsers terechtgestelde werd. Want Dugomier maakt niet de fout om het allemaal als kinderspel af te doen, het gevaar is reëel in Kinderen in het verzet en nooit ver weg.
Gaandeweg groeit het verzet van de drie kinderen uit tot een echte verzetsbeweging en raken ze betrokken bij het werk van andere verzetsgroepen in de omgeving. Het wordt hoe langer hoe gevaarlijker, maar François, Eusèbe en Lisa zijn niet van plan te stoppen met hun verzet.

Het tekenwerk van Benôit Ers is – net als het verhaal van zijn collega – heel toegankelijk. Al vanaf de eerste pagina's is uit de blik van de kleine François op te maken dat het een jongeman met pit is. Het tekenwerk is nergens flashy, maar die grafische ingetogenheid is precies wat het verhaal nodig heeft. Ers' stemmige inkleuring past bovendien perfect bij de periode waarin dit verhaal speelt.
Ers & Dugomier leveren met Kinderen in het verzet een zeer goede jeugdstrip af.
Menig volwassene die Kinderen in het verzet oppikt zal verbaasd zijn over de kwaliteit en de diepgang van deze strip!

(Hans Hartgers)

Interesse? Koop het album hier!