Recensie Kivu Getekend HC door Christophe Simon & Jean van Hamme

Recensie Kivu Getekend HC door Christophe Simon & Jean van Hamme

 

Recensie Kivu Getekend HC
door Christophe Simon & Jean van Hamme

 

Zo heel vaak komt het niet meer voor dat Frankrijk's succesvolste stripschrijver Jean van Hamme er een scenario'tje uitperst.
Onlangs schreef hij het teleurstellende dertiende – en afsluitende – deel voor XIII Mysteries en ongeveer gelijktijdig verscheen van zijn hand Kivu in de collectie Getekend.
Anders dan het populistische Judith Warner schreef hij Kivu met hart en ziel. Het album werd geboren uit verontwaardiging over de sociale omstandigheden in Congo. Via zijn tandarts (!) hoort Van Hamme over de misstanden in de voormalige Belgische kolonie en besluit die middels een strip wereldkundig te maken.
Dat doet hij samen met Christophe Simon, die de tekeningen van dit album voor zijn rekening neemt. Simon begon zijn stripcarrière als assistent van Alex' Jacques Martin, maar de tekeningen in dit album doen meer denken aan die van Jean Cuvelier, wiens Corentin Simon niet zo lang geleden nog nieuwe adem inblies. Mooi verzorgd en sierlijk tekenwerk!


De jonge en wat naïeve ingenieur François Daan krijgt de opdracht in Congo een nieuwe productiedirecteur aan te stellen. De vorige is op nogal bloederige wijze aan zijn einde gekomen.
Een 'werkongeval' noemt de directeur van Metalurco het eufemistisch. Het is niets minder dan een afrekening. De daders Jeremie en Violette – en een jongen en een meisje in de tienerleeftijd – zijn op de vlucht. Daan krijgt in Congo al gauw in de smiezen dat Metalurco bloed aan haar handen heeft en stuit toevallig op Violette. Als hij de volle omvang van Metalurco's methodes en haar gevolgen doorgrondt zegt hij vol walging zijn baan op en gaat proberen Jeremie en Violette te redden uit de klauwen van de plaatselijke milities.


Alle goede bedoelingen ten spijt is Kivu niet Van Hamme's meesterwerk geworden.
Hij slaagt er in de gruwelijkheden rond de winning van het Coltan aan de kaak te stellen. En die zijn niet misselijk. Tjonge, jonge, geen kost voor al te teerhartige zieltjes.
In schril contrast daamee doet Van Hamme de uitzichtloze situatie van alle slachtoffers te niet door een weinig geloofwaardig happy end in elkaar te flansen. Een happy end dat – zo vreest uw recensent – voor geen enkeling in Congo is weggelegd...
Op zich een prima album en met nobele bedoelingen gemaakt, maar Van Hamme heeft betere strips afgeleverd...



(HH)

Interesse? Koop het album hier!