Recensie Zwendel 2 De leerling-slechterik
door Jose Luis Munuera

Er is van alles mis met de Robbedoes spin-off Zwendel:
-Robbedoes komt er niet in voor, evenmin als andere figuren uit het universum dat Franquin creëerde.
-De tekeningen van Jose Luis Munuera zijn eigenlijk té vlot. Vooral als er beweging gesuggereerd moet worden vliegt hij als een dolgedraaide Looney Tunes-cartoon uit de bocht.
-De inkleuring is vreemd, alsof er een neonzon aan het hemelgewelf hangt, in plaats van een waterstof fuserende ster.
En tóch werkt het!

In dit tweede deel worstelt Zwendel – naast de uit het eerste deel bekende problemen met tienerdochter Zandra – met een ettertje dat beweert een genie van het kwaad te zijn en dat graag stage wil lopen bij zijn grote held.
Het ettertje valt tot overmaat van ramp als een blok voor Zandra en legt zich er niet zonder mopperen bij neer dat die hem niet ziet zitten...

Het werkt heel goed dat Munuera zich op één figuur kan concentreren en zich niet verplicht hoeft te voelen een hele stoet aan bijfiguren het verhaal in te schrijven. Hij heeft - en neemt - alle tijd om in te zoomen op het karakter van Zwendel.
Zwendel is een boosaardig genie, maar Munuera maakt een mens van hem door hem twijfels mee te geven en een stuntelige natuur. Die was bij Franquin ook al aanwezig, maar door juist deze eigenschap uit te vergroten wordt Zwendel een zeer bruikbare hoofdfiguur.
Munuera's Zwendel lijkt op het eerste gezicht ver van Franquin af te staan:
'Franquin draait zich om in z'n graf' mompelde één van onze klanten destijds bij het doorbladeren van het eerste album.
Ik denk het niet: Mocht Franquin anno 2018 een opkomend talent zijn geweest, dan had hij het wellicht net zo aangepakt als Munuera doet. Zijn versie van Robbedoes was destijds immers net zo goed modern als Munuera's Zwendel dat vandaag de dag is...
Dit is gewoon een hele leuke, vlotte stripreeks aan het worden!

(HH)

Interesse? Koop het album hier!