Recensie XIII Mystery 13 Judith Warner door Olivier Grenson & Jean van Hamme

Recensie XIII Mystery 13 Judith Warner door Olivier Grenson & Jean van Hamme

 

Recensie XIII Mystery 13 Judith Warner
door Olivier Grenson & Jean van Hamme

 

Het afsluitende dertiende deel van de spin-off XIII mystery wordt geschreven door de bedenker van de reeks Jean van Hamme. Dan verwacht je toch een beetje een spectaculaire knaller. Out with a bang, zoals de Engelsen zeggen.
Van Hamme construeert een verhaal rond twee bijfiguren uit de reeks: apotheekster Judith Warner (De nacht van 3 augustus) en Jessica Martin die in de latere delen (vanaf Staatsgevaarlijk) een rol speelt. Judith verhuurt kamers, alleen aan vrouwen. Jessica voldoet aan die kwalificatie, maar Judith laat haar niet zomaar toe in haar huis en haar leven. Terecht, want Jessica is onder de naam Carol Kennedy op de vlucht. Ze wordt herkend door vetklep Bart Swinson die een wrok koestert omdat hij vergeefs probeerde wat intiem contact met haar tot stand te brengen.
Het balletje gaat nogal heftig aan het rollen en de twee dames – inmiddels nader tot elkaar gekomen – besluiten er samen vandoor te gaan.


Het lijkt een trend in populaire actiestrips om dames te koppelen op het amoureuze vlak. We hebben het eerder gezien in kaskrakers als Largo Winch, XIII en Kriss van Valnor. Ik heb hoegenaamd niets tegen lesbiennes, maar het is vermoeiend dat zo'n beetje elke sterke vrouw in stripland een pot moet zijn. En vrouwonvriendelijk bovendien, alsof een heterosexuele vrouw geen sterk karakter zou kunnen hebben.
Lesbische scènes als in dit album lijken er vooral bij gehaald om de – overwegend – mannelijke striplezer te bekoren:
Twee lekkere wijven voor de prijs van één.
Het lijkt geëmancipeerd, maar hoe weinig het dat in feite is blijkt als je bedenkt dat je in dit soort strips never de nooit geen homosexuele bedscènes aantreft. Niet dat ik dáár op zit te wachten, maar het is wel vreemd dat homosexuelen vooral figureren in parodieën terwijl lesbiennes tot de verkoop top tien zijn doorgedrongen.


Van Hamme vertelt, zoals altijd, een onderhoudend verhaal, maar heeft niet zoals verwacht een opzienbarende vertelling voor tot het laatst bewaard.
Ook een leuke twist zoals in Alan Smith zit er niet in.
Wat hij doet is twee bijfiguren samenbrengen en vertellen wat zich tussen hen mogelijk heeft afgespeeld. Rechttoe rechtaan vakwerk, dat wel. Dat geldt ook voor het tekenwerk van Olivier Grenson (Niklos Koda, Voor het ongeluk geboren, Geen weg terug).



(HH)

Interesse? Koop het album hier!