Recensie Steven Sterk integraal 4 HC 1993-1999 door Pascal Garray, Thierry Culliford & Dugomier naar Peyo

Recensie Steven Sterk integraal 4 HC 1993-1999 door Pascal Garray, Thierry Culliford & Dugomier naar Peyo

 

Recensie Steven Sterk integraal 4 HC 1993-1999
door Pascal Garray, Thierry Culliford & Dugomier naar Peyo

 

Peyo maakte naast zijn Smurfen-albums dertien Johan & Pirrewiet-albums en – in teamverband met zijn studio – zeven Steven Sterk-albums. Die gelden als zo'n beetje het beste wat de man ons naliet. Dat ze nog steeds populair zijn blijkt wel uit het succes van de integrale heruitgaven van beide reeksen die het bijzonder goed doen in de stripwinkel. Ze werden alle twee gestaakt omdat de vraag naar Smurfen zó groot werd dat Peyo er geen tijd meer voor had. Die beslissing heeft Peyo altijd gespeten en begin jaren negentig werden beide series dan ook hervat. Vlak daarop overleed Peyo plotseling. Zonder Peyo werden er door de Peyo-studio nog acht albums van Steven Sterk afgewerkt en vier van Johan & Pirrewiet.
Uitgeverij Lombard besloot ook die in integrale bundelingen uit te brengen. Fijn voor de verzamelaar en completist, maar zoals hier kunt lezen vielen die latere verhalen van Johan & Pirrewiet toch wat tegen.
De magie van vroeger was ver te zoeken.



Dat geldt – hoera! – niet voor de latere Steven Sterk-avonturen in de vierde integrale van de kleine krachtpatser.
Het tekenwerk van Pascal Garray sluit nét iets beter aan bij het werk van de meester zelf (en dat van zijn assistenten) maar ook het verhaal ligt de zaakwaarnemers van Peyo beter. Met name Overval op het witte doek en De weg naar het zuiden benaderen qua kwaliteit de oude Steven Sterk-albums, bovendien zit die tweede vol prachtig getekende autootjes. Het eiland van de tweedracht is ook dik in orde, alleen in Het geheim van Egelantine (over een vrouwelijke evenknie van Steven) verliest de strip aan kracht en verwordt tot een wat clichéematig kinderstripje.
Heel erg origineel zijn de plotjes van de strips in deze bundel overigens niet, de kwaliteit zit 'm in iets anders, iets ondefinieerbaars.
Hoe Garray, Culliford en Dugomier het precies geflikt hebben zal wel altijd een raadsel blijven, maar de magie blijft hier volledig intact.



(HH)

Interesse? Koop het album hier!