Recensie Libertalia HC
1. Triomferen of sterven
2. De muren van Eden
door Paolo Grella, Rudi Miel & Fabienne Pigiere

Libertalia is een piratenstrip, maar het is ook een politieke strip. De naam van deze stad die door een groepje Franse piraten in 1697 op Madagaskar werd gesticht was namelijk niet toevallig, noch was hun leuze A deo libertale dat.
Initiatiefnemer Misson heeft Utopia van Thomas Moore gelezen en meent een maatschappelijk model gevonden te hebben dat ieder in z'n waarde laat en een beter leven voor iedereen garandeert. Ver van de beschaving besluit hij samen met zijn mannen het experiment aan te gaan.


Aanvankelijk lijkt het leven op het eiland paradijselijk, maar al gauw blijkt dat ze niet geheel zelfvoorzienend zijn en moet er weer gepirateerd worden.
Zoals zo vaak in de geschiedenis is de weg naar de hel geplaveid met de beste bedoelingen: al snel blijkt de menselijke natuur het grootste stuikelblok voor een utopische levensgemeenschap. Regels – zo lijken de Libertalianen te denken – zijn er voor ánderen.

Rudi Miel & Fabienne Pigière's idee voor deze strip komt niet zomaar uit de hemel vallen.
In 1724 publiceert Daniel Defoe (de auteur van Robinson Crusoë) een boek over de broeders van de kust, waarin hij zevenendertig piraten portretteert. Twee daarvan zijn weinig gekend en van Misson twijfelt men zelfs of hij wel heeft bestaan. Niets zo fijn voor een scenarist als een historische figuur met een schimmige geschiedenis die naar hartelust vrij ingevuld kan worden.
Dat doen de heren dan ook met verve en met behulp van tekenaar Paolo Grella maken ze er een boeiend geheel van.
Grella is een nieuwkomer in de Nederlandse stripwinkel. Zijn stijl is echter volwassen genoeg en heeft soms een haast Dany-achtige toets. Hij is geen virtuoos, maar toch prima in staat het scenario te dragen.
Wat dit piratenverhaal uittilt boven alle andere piratenstrips (het genre maakte een verrassende comeback de afgelopen jaren) is de politieke inslag...

(HH)

Interesse? Koop het album hier!