Recensie De tweekoppige adelaar
Eagle 1 Een bewolkte horizon &
Adler 1 Een leugentje om bestwil
door Julien Camp, Wallace, Damien Andrieu & Patrice Buendia

Heel vroeger begon een stripserie gewoon met deel één en liep dan – telkens één nummer verhogend – door tot het eind van de reeks.
Nou ja... Meestal. Het niet bestaan van Guust Flater 5 en de eerste 66 Suske & Wiskes is berucht, dus destijds ging het ook al wel mis.
Tegenwoordig maken uitgeverijen er helemaal een potje van. Delen 0 worden ineens aan het begin van een reeks geplaatst, een deel 6 heet ineens deel 1 – cyclus 2 of men spin-offt er vrolijk op los. Dat maakt het overzichtelijk houden van een stripwinkel of stripwebshop er niet eenvoudiger op.
Hoe ga je bijvoorbeeld De tweekoppige adelaar netjes naast elkaar krijgen als het ene boek Eagle de tweekoppige adelaar heet en het andere Adler de tweekoppige adelaar?
En dan zijn beide delen ook nog eens een deel 1!
Een 'tweelingreeks' noemt de uitgever het.
Hm.

 
Het zit zo: Eagle is het verhaal van een Amerikaanse gevechtspiloot James O'Brady. Adler dat van de Duitse Hans Raeder.
Van beiden wordt in hun eigen album hun jeugd belicht. Wie ze zijn en waarom ze zo geworden zijn. Daarbij vergeten de scenaristen niet dat het tijdvlak net voor de Tweede Wereldoorlog een politiek turbulente tijd was. Zo worstelt James met de internationale handelsbetrekkingen die zijn vader onderhoudt en Hans met de opmars van de nazi's in de Duitse maatschappij. Hun levens en beide verhalen komen – min of meer – bij elkaar aan het eind van beide eerste delen als ze elkaar ontmoeten in een luchtgevecht.

 
Om het helemaal verwarrend te maken zijn beide albums ook nog eens door een ander team geschreven en getekend en verschijnen ze beiden zowel in softcover als in harde kaft.
De verhalen an sich zijn echter niet verwarrend en goed te volgen. Persoonlijk vond ik Adler-scenarist Patrice Buendia (Buck Danny Blackbirds, Thomas Silane) soepeler vertellen dan Wallace dat met Eagle deed, maar beide albums zijn toegankelijk en zeer leesbaar. Buendia is de enige auteur in dit gezelschap die al eens eerder in Nederland een strip vertaald kreeg. Voor Wallace en beide tekenaars is De tweekoppige adelaar een Nederlands debuut. Je zou het niet zeggen, want Julien Camp en Damnien Andrieu tekenen best lekker. Het ziet er allemaal gelikt en toegankelijk uit.


De tweekoppige adelaar is een prima stripje zonder al te veel pretenties, maar pas op de laatste pagina van wat ik dan maar het eerste deel noem (Eagle) introduceert de scenarist een gebeurtenis die me deed opveren en die de twee albums écht met elkaar verbindt.
De moeilijkheid is dat die gebeurtenis bij het lezen van dat (zeg maar) tweede deel Adler natuurlijk geen verrassing meer is...
Hoewel Eagle/Adler de tweekoppige adelaar de archivaris voor problemen stelt belooft dit toch best een leuk stripexperiment te worden.

(HH)

Interesse? Koop het album hier!