Recensie Holmes (1854/1891?) 1. Afscheid van Baker Street 2. De bloedbanden HC door Cecil & Luc Brunschwig (Sherlock)

Recensie Holmes (1854/1891?) 1. Afscheid van Baker Street 2. De bloedbanden HC door Cecil & Luc Brunschwig (Sherlock)

 

Recensie Holmes (1854/1891?)
1. Afscheid van Baker Street |
2. De bloedbanden HC
door Cecil & Luc Brunschwig (Sherlock)

 

Soms laat een auteur één van zijn helden sterven. Niet zelden krijgt hij daar later spijt van en moeten er allerlei kunstgrepen verzonnen worden om de avonturen voort te kunnen zetten.
Morris bracht de gebroeders Dalton om en besefte zich pas later dat hij de kip met de gouden eieren geslacht had. Niet getreurd, hij liet ze reïncarneren als de néven Dalton.
Bij Hammer stierf aan het eind van vrijwel elke horrorfilm de slechterik.
Hoe kwam je – bij succes van de rolprent – aan een nieuwe Dracula of een vers monster van Frankenstein? Ze ontkiemden Dracula, als was hij een plantje, uit een hoopje as en wat maagdelijk bloed of lieten een nieuwbakken Victor Frankenstein een spiksplinternieuw monster in elkaar knutselen...
Arthur Conan Doyle stortte zowel zijn held Sherlock Holmes als diens aartsvijand Moriarty van de Reichenbachwaterval en liet ze een zekere dood tegemoet vallen.
Jammer... er bleek nog veel vraag naar de avonturen van de detective der detectives.
Cona Doyle's eigen moeder nam het hem hoogst kwalijk!

Wat als Holmes niet gestorven was in 1891? Dat is het uitgangspunt van een nieuwe Sherlock Holmes stripserie, die dan ook Holmes (1854/1891?) heet, inclusief vraagteken.
Holmes mag zich de laatste jaren in een grote populairiteit verheugen. Op de televisie werd hij zowel in Engeland als in Amerika succesvol nieuw leven ingeblazen, nog wel gesitueerd in het heden.
De oude Sherlock Holmes-strips zijn zo'n beetje uit onze magazijnen verdwenen en hebben hun weg naar de kasten van de liefhebbers gevonden en de één na de andere nieuwe reeks ziet het licht. Uitgeverij Daedalus laat tegelijkertijd zelfs twéé series lopen die beiden als uitgangspunt hebben: Holmes overleefde de Reichenbachwaterval (de andere serie is Dr. Watson).

Holmes (1854/1891?) ziet er het meestbelovend uit en werd geschreven door Luc Brunschwig (De macht der onschuldigen, De geest van Warren, XIII Mystery Jason Fly), die in het verleden bewees prima uit de voeten te kunnen met complexe scenario's. Tekenaar Cecil (Het vlindernetwerk) levert stemmig tekenwerk in grijstinten dat fraai past bij het gaslantaarnsfeertje waarin Conan Doyle's verhalen zo goed gedijen.
Dr. Watson is ontredderd na de dood van zijn vriend. Hij wordt ontboden door Wiggins, die door Holmes benoemd zou zijn tot opvolger, maar die het noodzakelijke talent daartoe mist. Er is ingebroken in het voormalige Holmes-appartement, de inbrekers waren blijkbaar op zoek naar een dossier over Moriarty. Deze gebeurtenis brengt een balletje aan het rollen dat Watson in aanraking brengt met Holmes' broer Mycroft en... die van Moriarty.

Je moet maar even vergeten dat Arhur Conan Doyle – net als Morris en de filmproducenten van
Hammer – spijt kreeg van de dood van zijn held en hem een paar jaar na diens vermeende dood in het verhaal The adventure of the empty house springlevend liet opduiken.
Hoe hij de waterval overleefd had?
Simpel... Hij was er helemaal niet íngevallen!
De oplossing die Doyle zelf bood was nogal doorzichtig en weinig creatief.
Het lijkt er op dat Bunschwig en Cecil het gegeven in
Holmes (1854/1891?) stukken vernuftiger gaan uitwerken
Zeker als in het tweede deel de aandacht van Holmes' vermeende dood verschuift naar diens jeugd.
Dr. Watson brengt een bezoekt aan Holmes' ouders en komt daar de jonge Shelock op het spoor.
Brunschwig pakt het grondig aan en doet zelfs uit de doeken hoe Holmes' ouders elkaar ontmoetten in 1844.
Dit kon wel eens een prachtige en diepgravende stripbiografie van deze nog altijd tot de verbeelding sprekende meesterspeurder worden...


(HH)

Interesse? Koop het album hier!