Recensie Marcel Pagnol HC
6. Jazz
7. Jean van Florette
8. Tijd voor geheimen
door A. Dan, Morgann Tanco, Alexandre Tefenkgi, Serge Scotto & Eric Stoffel

We dachten even dat het na zes delen afgelopen zou zijn met de Marcel Pagnol-verstrippingen, maar uitgeverij Saga gaat onverdroten voort met het bewerken van 's mans verhalen.
De zesde Marcel Pagnol-verstripping Jazz begint goed, maar met jazz heeft het allemaal vrij weinig te maken. Blaise heeft zijn hele wetenschappelijke carrière gegrondvest op een stuk perkament waarop hij de Phaëton vond, een tekst die toegeschreven wordt aan Plato. De tekst is incompleet en het kost Blaise vele jaren die aan te vullen en te interpreteren.
Als – jaren later – een collega een complete tekst van Phaëton vindt blijken Blaise's aannames helemaal fout en is al zijn werk voor niets. Zijn hele bestaan staat op losse schroeven. Helaas zakt het verhaal na deze dramatische gebeurtenis wat in en maakt het scenario het de lezer niet gemakkelijk sympathie te gaan koesteren voor de hoofdrolspeler...
Het tekenwerk van A. Dan (Tahya El-Djazair, Voor een beetje geluk) die ook Kabeljauwtje, deel 5 van deze reeks, tekende laat eveneens te wensen over. We hebben hem met eerder genoemde titels veel beter werk zien afleveren.

Een stuk beter is het derde deel van de jeugdherinneringen van Marcel Pagnol Tijd voor geheimen. Dat is een rechtstreeks vervolg op Het kasteel van m'n moeder en De triomf van m'n vader dat wegens succes al herdrukt moest worden. Binnenkort zal er nog een vierde en afsluitend deel van Pagnol's jeugdherinneringen gaan verschijnen.
Waar de eerste twee delen zich voornamelijk tijdens de vakanties in de bergen afspeelde, situeert Pagnol Tijd voor geheimen hoofdzakelijk in de schoolbanken. Marcel maakt vrienden en vindt zijn draai in het strenge schoolsysteem, waar het uithalen van grappen met elkaar en de leraren tot kunst verheven wordt. Het is voor Marcel echter uitkijken geblazen, als beursstudent kan hij om de geringste misstap van school gestuurd worden. Als hij een keer te ver gaat zit hij dan ook behoorlijk in de rats...
Het tekenwerk is – net als bij de twee eerdere delen – in handen van Morgann Tango en is prima.

Het beste deel is echter deel 7 Jean van Florette. Ooit zag ik al eens de verfilming van dit verhaal met Gérard Depardieu op de televisie. Een erg goede film, dit is waarschijnlijk het beste verhaal dat Pagnol ooit schreef.
Papet en zijn neef Ugolin willen in de Provence een anjerkwekerij beginnen, maar water is er schaars. Wie een bron heeft is gezegend. Ze hebben die van hun oude buurman op het oog. Als de buurman overlijdt saboteren ze de bron om de waarde van het land te verminderen zodat ze het goedkoop in handen kunnen krijgen. Ze hebben echter niet gerekend op een erfgenaam die vastbesloten is het terrein zelf te gaan gebruiken voor de konijnenfok.
Goed verhaal en prima tekenwerk van Alexandre Tefenkgi (Stille helden, Waar zijn de mooie dagen) al hanteert die hier een lossere tekenstijl dan voor zijn eerdere samenwerkingen met Jim en Merle.
Al is de kwaliteit wat wisselend, toch een fijne serie, deze Pagnol-verstrippingen...

(HH)

Interesse? Koop het album hier!