Recensie Dilemma HC
door Clarke

Clarke (Frederic Seron) is in Nederland vooral bekend van humoristische strips als Melisande, De babysitters en Mister president, maar hij maakt ook realistische strips getuige zijn Vrije vlucht-album Luna Almaden en zijn recent uitgebrachte album Dilemma. Knap dat een auteur zowel met karikaturale strips als met meer serieus werk uit de voeten kan, want op beide fronten overtuigt Clarke. Het tekenwerk van Dilemma oogt soepel en zwierig. En éigen, alsof Clarke al jaren niets anders doet dan deze tekenstijl hanteren.
Het verhaal – dat Clarke deze keer ook zelf schreef – is op z'n minst ambitieus .
Het uitgangspunt is een discussie tussen vier Griekse filosofen (waaronder één dode) over het verleden, het heden en de toekomst. Als het verleden de vader is van het heden en de grootvader van de toekomst, in hoeverre kan het verleden dan invloed uitoefenen op zijn nazaten? Is het mogelijk heden en toekomst te manipuleren, te regisseren zelfs?


Aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog doen Duitse archeologen een historische vondst: Een hele serie amfora's, naar later blijkt bevatten ze perkamenten die de toekomst van de wereld voorspellen. Akelig precies: Hoewel er geen namen en jaartallen genoemd worden, zijn alle grote gebeurtenissen uit de geschiedenis er in terug te vinden. Er lijkt haast een vooropgezet plan achter de voorspelling te zitten: De mensheid zal pas echt tot volle wasdom komen als een wereldoorlog alle bestaande structuren wegvaagt waardoor een nieuwe orde kan ontstaan.
Écht gevaarlijk wordt het als Michael Dorffman beseft dat de wereldoorlog uit de voorspellingen niet al geweest is, maar nog moet kómen...


Nou... Clarke maakt het zichzelf niet gemakkelijk met zo'n synopsis. Hij komt er dan ook niet helemaal uit en laat de lezer de keuze uit twee mogelijke eindes voor dit verhaal. Dat had van mij niet gehoeven, al snap ik wel waarom hij het deed...
Om de voorspelling/het complot door te voeren tot in onze eigen tijd.
Misschien was een klassiek einde een betere keus geweest. De strip is daardoor echter geenzins mislukt, want hoewel zeer ambitieus leest de strip absoluut niet stroef en doet het verhaal rond Dorfmann niet geforceerd aan. Maar Clarke's uitgangspunt dat de gehele geschiedenis van de mensheid vanuit de oudheid geregisseerd is, dat kan natuurlijk nooit.
Kul! We kunnen nog geen vijf minuten in de toekomst kijken, laat staan vele eeuwen.
Clarke poneert met deze strip een geinige theorie, geeft daarmee stof tot nadenken en levert met dit album geen toekomstige klassieker, maar wel een vermakelijk en onderhoudend album af.

(HH)

Interesse? Koop het album hier!