Recensie Tramp 11 Storm op komst
door Patrick Jusseaume & Jean-Charles Kraehn

Een afgerond verhaal binnen één album is tegenwoordig een zeldzaamheid in de stripwinkel. Enerzijds is dat verheugend nieuws, het betekent dat de strip meer vlees op de botten gekregen heeft en dat scenaristen dieper kunnen graven.
Maar het is ook wel eens lekker – met name voor een recensent die een quota halen moet – dat je niet alle voorgaande albums hoeft te lezen om het verhaal te kunnen volgen.
Dat het nog steeds in één album kan bewijst Jean-Charles Kraehn.
Hij besloot op een gegeven moment – om redenen waar ik verderop op in zal gaan – dat hij voor de serie Tramp enkel nog afgeronde verhalen wil vertellen en daar heeft blijkens deel 11 Storm op komst de diepgang zeker niet onder geleden.


Kapitein Yann Calec komt er achter dat zijn lading blikjes vruchten op sap ook wat hartigers bevat: In een paar door de storm stukgeslagen kratten ondekt de bemanning wapens. Wat te doen? Yann besluit de gok te wagen en de smokkelaars te chanteren. Foute beslissing, want hij komt daarmee zwaar in de problemen.
Moko – een oude kennis van matroos Sabord – biedt hulp, maar de prijs is hoog en brengt Yann in conflict met zijn geweten.
Kraehn gaat de grote thema's niet uit de weg, zeg!
In een dialoog tussen Yann en Moko filosofeert hij er lustig op los rond het thema vrijheid en of die eigenlijk wel bestaat. Welk mens is wérkelijk vrij? Slechts gekken en wilde dieren – die geen besef van vrijheid hebben – kennen volgens Moko vrijheid.
Het album telt 60 pagina's, maar wie het uit heeft, heeft het idee er dríe gelezen te hebben. Eén over de storm op zee, één over de smokkel en één over Yann's problemen op het persoonlijke vlak...
Kraehn is heel goed in staat beknopte en toch veelomvattende scenario's voor één album af te leveren.

De reden voor dit alles was de broze gezondheid van tekenaar Patrick Jusseaume, die ondertussen aan de gevolgen van kanker overleed. Moest Kraehn bij deel 10 al met het potlood te hulp schieten, ook bij Storm op komst is het Jusseaume niet gelukt het album af te tekenen. En aan het gedeelte dat hij wél afwerkte was te zien dat het hem niet goed ging. De tweede helft van het album is getekend door Kraehn en die is het tekenen nog niet verleerd!
Omdat de aanleiding in het voorwoord van het album uitgelegd wordt zal de lezer de makers de stijlbreuk in het tekenwerk vergeven, maar rationeel beredeneerd had Jusseaume er eerder mee uit moeten scheiden.
Dat Kraehn het toch met hem bleef proberen getuigt van de vriendschap tussen de twee mannen en maakt Tramp er alleen maar sympatieker en menselijker op...

(HH)

Interesse? Koop het album hier!