Recensie Agent 327 Hulde aan de jubilaris
door Martin Lodewijk en anderen

Na twintig albums lijkt het dossier Agent 327 definitief afgesloten. Martin Lodewijk heeft de pensioengerechtigde leeftijd allang bereikt en had zo veel moeite zijn laatste avontuur De Daddy Vinci code af te ronden dat de hoop op een nieuw album als vervlogen beschouwd mag worden.
Nu de delen 1 en 2 opgefrist zijn, zijn alle albums van de reeks herdrukt (al zijn er ondertussen al weer enkele uitverkocht geraakt) en de uitgever heeft met vijf (!) Making of-specials de markt al behoorlijk overvoerd en de archieven uitgeput.
Nu er tóch weer een nieuw Agent 327-album verschijnt krijgt de stripverzamelaar al gauw de indruk dat het hier een geldklopperijtje betreft.

Alles behalve! Hulde aan de jubilaris bundelt tien korte Agent 327-verhalen die geschreven en getekend werden door 17 Nederlandse stripmakers die opgegroeid zijn met deze strip en stonden te trappelen om er hun tanden in te zetten.
En dat merk je aan het resultaat!
De tekenaars hebben hun platen volgestopt met gastoptredens van ándere striphelden uit de Eppo en de schrijvers hebben grappen bedacht die ondergetekende regelmatig hardop in lachen deden uitbarsten.
Het tekenwerk is natuurlijk heel divers. Gerben Valkema komt bijvoorbeeld akelig dicht in de buurt bij het tekenwerk van Lodewijk zélf, maar het werkt ook juist heel goed dat iedere tekenaar in zijn eigen stijl 's Neerlands bekendste geheimagent op het papier zet en een grutjes-wat-een-geheim-agent-al-niet-moet-doen-om-incognito-op-kantoor-te-komen-tje bedenkt.
Erg leuk dit.
Hoogtepunten zijn De Heij's De schaduw van Wu Manchu en Tweelingzusters van Michiel Offerman & Robbert Damen.
Wat zal Martin Lodewijk trots zijn!

(HH)

Interesse? Koop het album hier!